Zniszczona forteca "Limaru"

Demogorgon Biały

Kapłan przyjął strawę i zaczął się głośno zastanawiać.
-"Jeżeli nie masz żadnego innego zadania to chętnie przyjmę towarzystwo kogoś kto zna trasę lepiej ode mnie. Chociaż jeśli chodzi o przejście podziemne... czy mówimy tu o jaskini czy o czymś zbudowanym i zbadanym przez ludzi? Zawsze wolę mieć niebo nad głową zamiast kilku ton skały. Z drugiej strony jeśli faktycznie w okolicy kręci się jakiś licz może lepiej byłoby się ukryć pod ziemią. Myślę że zdam się na twój osąd w tej sprawie panie Berghofie."
Demogorgon nie do końca wierzył w historię o liczu. Z tego co wiedział były ekstremalnie rzadkim rodzajem nieumarłych i dziwne, żeby pojawił się ot tak bez powodu. Jednak rycerzy z całą pewnością zaatakowało COŚ i lepiej nie bagatelizować sprawy.
-"Myślę że powinniśmy poczekać do rana w twierdzy, a potem ruszyć jeżeli Ci to pasuje."

Eroon

- Jak najbardziej, masz słuszność... Najlepiej będzie przeczekać do rana - Rzucił kości królika gdzieś na bok - Aczkolwiek, odpowiadając na twoje pytanie... Twierdza Lumaris, została wybudowana wiele stuleci temu. Miał to być bezpieczny szlak, pomiędzy twierdza, a wulkanem. Nasi przodkowie włożyli wiele trudu, sam tunel istniał od wiek wieków, a mało tego, przemierzał aż przez sam wulkan, po lodową krainę... Jednak, ten rozmach, był niepokojący.

Wstał, i zaczął spoglądać ku wulkanowi - Tak naprawdę, jeszcze przed planami budowy twierdzy, nie bez powodu pozakładali pułapki, i zrobili pod wulkanem labirynt pełen potworów... Dzielił on, przed czymś, dużo gorszym, czymś, co nadeszło po zbudowaniu tunelu, właśnie z północy, a było to...

- Czekaj - Odezwał się nagle - słyszałeś to?

Rozejrzeliście sie wokół, trzaskało drewno w ogniu spękane żarem, i... Coś takze trzaskało, a po chwili zaczęło jęczeć.

Były to, kości królika, które złożyły się w całośc.

Na bogów, co, to, jest!? - Rycerz w pierwszej chwili prawie się zadławił, jednak zachował hart ducha i sięgnął po buławę - Giń kmiocie Gom'a! - Po czym trzasnął w ziemię, rozdrabniając zombie-królika na szczątki.

Zapadła cisza.

- Widziałeś to!? Ale mnie skurczybyk, wystraszył. Ha ha ha ha ha ha!

Nagle usłyszeliście huk, huk skrzydeł, spojrzeliście w gwiaździste niebo, a tam pojawił się...

Smok, cały z kości, i obdartej skóry.

Berghof już nawet nic nie mówił, a spojrzał na Ciebie zalany potem. Smok zatrzepotał skrzydłami, po czym gwałtownie zanurkował w waszym kierunku.

Berghof zaczął krzyczeć.

A ty...

Budzisz się ze snu