Etap 1 Sesji : Ruiny - Targowisko

Ar-Pharazon Złoty

"..... Ale, że Dudka na mundial nie wzięli???!!" - zagadał Ar chcąc troche zmienić atmosferę.

Kaleb

Węstchnął tylko kiwając bezsilnie głową, nadal zasępiony i milczący.

Ar-Pharazon Złoty

Ar nie wiedząc jak dalej ciągnąć wątek.... podszedł do wiedźmy i zasadził jej kopa joke zaczął ją budzić.

Kaleb

Złapał Ar'a za ramię i odwrócił do siebie.
- Pośpiesz się... Teraz już musimy porozmawiać... Czekam obok... - rzucił poważnie i mało serdecznie, ale spokojnie i wyszedł, stając obok wejścia i czekając na Ar'a w zamyśleniu.

Deithe

- Ulis Manat? Nie nie przypominam sobie... ale nie znam każdej kartki w swoich zbiorach, więc kto wie, może będzie pani miała szczęści... - Mrugnął do niej. - Tymczasem umowa stoi młody panie...

Kreeth traci 30 szt. zł.
Kreeth zyskuje ekwipunek :
- Zapleśniały tom

Kasandra Wredna

Kasandra ku własnemu zaskoczeniu zarumieniła się.
- A może widział Pan kiedyś coś takiego? - położyła na ladzie Ciszę - Kiedy nakreśli się narysowane na nim znaki zaczynają się poruszać i przechodzą na człowieka. Jedna czarodziejka poczuła wtedy zimno, ja czułam ciepło jakby się do mnie przymilały. A przed chwilą przeszły na handlarza magicznym uzbrojeniem i przejęły nad nim kontrolę. Powiedziało jak się nazywa i że czeka na moje rozkazy. Kiedy kazałam mu wrócić na topór posłuchało, ale zabiło tamtego człowieka. - wypowedziała tez zdania bardzo szybko, jak wyuczoną kwestię. A spokojniej dodała: - Może lepiej niech Pan nie dotyka.

Drago

- Co? - wiedźma ocknęła się - Uzdrowić? Już!
Wiedźma miota Gigantyczne Uzdrowienie które regeneruje wszystkie punkty zdrowia Ara.

Ar-Pharazon Złoty

"Dzięki Ci o wiedźmo" - Ar szybko wyszedł zza zaplecza i podszedł do brata -"To gdzie idziemy??"

Kaleb

- Gdziekolwiek, gdzie można spokojnie, lub nie koniecznie spokojnie, porozmawiać... Nie znam tego miasta, więc Ty coś wymyśli.

Ar-Pharazon Złoty

"Chodźmy więc na uliczki, tam jeśli nie ma golemów to jest spokój. " Idzie do uliczek Smile

Kaleb

Idzie za Ar'em bez słowa.

Demogorgon Biały

Jurgin zauważa stragan gdzie jakiś staruszek sprzedaje drewniane wiadra. Wyglądają na solidne.

Jurgin

Jurgin podchodzi do straganu/

- Witaj, po ile te wiaderka?

Kreeth

- Wie pan może coś jeszcze na temat Celi? Albo na temat Nienazwanych?

Demogorgon Biały

"Witaj panie." - Zwrócił się staruszek do Jurgina- "Ano ja sprzedaję po talencie za wiadro."

Jurgin

- Dam 15szt. złota za dwa wiaderka, bo za duże to one nie są.

Demogorgon Biały

"15? Panie, ja mam rodzinę do wyżywienia, a wiadra teraz nie są zbyt chodliwym towarem. Mogę opuścić najwyżej do 19."

Jurgin

- dobra, niech ci będzie, niech się twojej rodzinie dobrze powodzi. Biorę dwa wiadra.

Zabieram dwa wiadra i idę do Źródła Reinkarnacji

Jurgin

Jurgin rozgląda się po targowisku w poszukiwaniu maga-kowala(?) który mogłyby magiczne gałęzie przekształcić w jeszcze bardziej magiczne strzały.

Deithe

Mag poprawił okulary i przyjrzał się dokładniej Ciszy. - Areth narbat, co...? - Mruknął do siebie. Wykonał nad toporem kilka błyskawicznych gestów dłoni, których Kasandra nawet nie widziała. Znaki na Ciszy zajaśniały na chwilę błękitnym blaskiem. W jego poświacie mag wydawał się dziwnie młodszy, a jego rysy jakby wyostrzyły się. Jednak blask zgasł, a mag wyprostował się i uśmiechnął. Zmarszczył brwi i wyglądał już na swój wiek. - No cóż, nie wiem skąd masz te topory, ale są w nich najwidoczniej zaklęci demoni-słudzy. Nie wiem konkretnie jacy. Natomiast ty nie masz się czego obawiać, będą po prostu starały się ci pomagać i służyć... jednak bądź co bądź to demony więc ich pomoc może na taką nie wyglądać... - Odwrócił się do Kreetha. - Co do Celi i Nienazwanych, to przykro mi, młodzieńcze, ale to wszystko co miałem... - Rozłożył bezradnie ręce.