Etap 1 Sesji : Ruiny - Targowisko

Kaleb

- To po co ich zabiłeś? Mogłeś zostać z nimi i sobie grabić, niszczyć, zabijać! Dziwię się sobie, że jeszcze tutaj stoję...

Kasandra Wredna

Kasandra obrzuciła znaki piorunującym spojrzeniem.
- Macie zostawić handlarza w spokoju. To rozkaz. I macie natychmiast wracać na topór. To także rozkaz. Ale już!

Deithe

Znaki zawirowały niczym huragan, porażając oczy zmieniającymi się kształtami. Po chwili zatrzymały się jak poprzednio.
- Rozkaz... wykonuję...
Ciało handlarza napięło się, symbole zaczęły dosłownie ściekać po nim, zostawiając po sobie matową, popielatoszarą skórę. Znaki z szybkością błyskawicy przeskoczyły po ziemi i wlały się w Spokój, który zajaśniał nieco karmazynowym blaskiem i przygasł. Ciało kupca upadło, martwe i ściągnięte w śmiertelnym przerażeniu.

Kreeth

Kreeth spróbował przebić się przez tłum do straganu na obrzeżach targowiska.
- Witam serdecznie. - powiedział do maga.

Kasandra Wredna

Wojowniczka westchnęła.
-"Kolejny absolutnie bezsensowny zgon". - pomyślała. Uwolniła duszę handlarza starożytnym gestem, umocowała topory na plecach i ruszyła przed siebie uliczką.

W oddali zauważyła Kreetha. Podeszła do niego.
- I jak druidzie? Dowiedziałeś się czegoś ciekawego o swojej szklanej zabawce?

Kreeth

Kreeth popatrzył na Kasandrę.
- Kryształową, wojowniczko. - uśmiechnął się lekko pod maską. - Być może zaraz sięczegoś dowiem. A co z twoimi toporami?

Kasandra Wredna

- Siedzi w nich jakiś demon, który odmawia dalszych wyjaśnień. Powiedział tyklo, że czeka na moje rozkazy i zabił handlarza magicznym uzbrojeniem. Chyba będę musiała się przejść do wieży magów.

Kreeth

- Jak chcesz. Ja mam zamiar odwiedzić tego maga. - wskazał palcem na stragan na obrzeżach miasta. - Może on wyjaśni ci coś na temat tego demona w twoich toporach?

Deithe

Mag chyba posłyszał, że o nim mowa, bo zamknął pożółkły wolumin i spojrzał na druida i wojowniczkę. Uniósł brew w geście znakomicie wyrażającym zdumienie. Miał stylową białą brodę i spore okulary.
- Tak, słucham? Czy państwo do mnie? - Spytał, a musiał używac magii, ponieważ było go słychać ponad gwarem Targowiska.

Kreeth

- Mamy pewną sprawę. Czy wie pan coś na temat Kryształowej Celi?

Deithe

- Kryształowa Cela, Kryształowa Cela... - Mag zmarszczył brwi i już miał pokręcić głową, gdy coś mu się najwidoczniej przypomniało. - A mógłbym zobaczyć wspomniany obiekt? - Spytał.

Kreeth

Kreeth wyciągnął Kryształową Celę z ekwipunku, trzymając ją przez materiał.
- Oto i ona. Wie pan coś na jej temat?

Jurgin

Jurgin wchodzi na targowisko i rozgląda się, szuka straganu na którym mógłby kupić wiadra albo inne pojemniki, może znajdzie gdzieś mały beczkowóz.

Deithe

Mag przyjrzał się uważnie Celi przez dłuższą chwilę i podrapał się w głowę. Zmarszczył brwi. Uśmiechnął się. - Chwileczkę... - Powiedział i zaczął przeszukiwać leżące z tyłu stare, porwane, niekiedy zapleśniałe woluminy. - Jestem pewnien, że... aha! - Powiedział i wyciągnął opasłe tomisko. Postawił je na blacie kramiu i zaczął przerzucać wilgotne strony pokryte gęsto ładnym pismem. W końcu wskazał palcem na rycinę. Pokazywała ona Kryształową Celę. A przynajmniej coś co ją przypominało. Cela na rycinie była idealną sferą z kryształu i nie miała kolców. - No może nie jest całkiem taka, ale chyba dość podobna, nie uważacie...? - Spytał odwracając do nich tom. Tytuł ryciny brzmiał "Teoria Kryształowej Celi".

Kreeth

- To wszystko co masz? - upewnił się Kreeth. - Ile za to chcesz?

Deithe

- Czy ja wiem... jestem pewien, że gdzieś widziałem odnośnik... - Mag zmarszczył ponownie brwi, co czynił bardzo często i zaczął szybko przezucać pognite strony. Wreszcie natrafił na niewielki odnośnik do ryciny. - Prosze - powiedział. Odnośnik był nie dość, że niewielki, to jeszcze zapleśniały gdzieniegdzie tak, że nie dało się go rozczytać. Jednak druid jest w stanie odcyfrować niewielki fragment :
"...Cela jest tylko mitem i legendą. Powstała jako teoria w celu więżenia w sobie istot jakich nie można usunąć, bądź uwięzić innymi sposobami. Kryształowa Cela miałaby być zbudowana z najczystszych minerałów krystalicznych dostępnych tylko Podziemnym, żyjącym głęboko pod ziemią. Do tego miała być zaklęta poteżnymi zaklęciami za równo Wiążącymi i Pętającymi jak i Regeneracyjnymi, by naprawiać Celę w razie uszkodzeń. Same kryształy miały jakoby być niewyczerpanym źródłem energi dla zaklęć. Podobno jednemu człowiekowi udało się wykonać ów teoretyczny eksperyment, jednak ze względy na trudnodostępość tak środków jak i materiałów (że o zaklęciach nie wspomnę) czyni te pogłoski wielce wątpliwymi. Jednakże nawet jeśli udałoby się coś takiego stworzyć działanie byłoby..." Tu tekst został rozmazany przez pleśń i czas nie do odczytania.
- Znalazłeś panie czegoś szukał? Interesuje cię to? Myślę, że czterdzieści sztuk złota wystarczy, jeśli masz zamiar to kupić... - Stwierdził mag.

Kasandra Wredna

- Ja mam tylko jedno małe pytanie. Czy mówi Panu coś imię Ulis Manat?

Kreeth

Kreeth zastanowił się przez chwilę.
- Trzydzieści sztuk złota i umowa stoi. Jakość przedmiotów zaniża cenę, wie pan...

Ar-Pharazon Złoty

Ar spojrzał na Kaleba...." ty tego niezrozumiesz... przynajmniej narazie... byłem złym człowiekiem, los mnie już ukarał za to...."

DRAGO!!!!!!!!!!! Co jest???Od dwóch dni czekam aż ta wiedźma mnie uzdrowi!!!!!!!!

Kaleb

Nic nie odpowiedział, spoglądając w ścianę z zasępieniem. Powaga na jego twarzy była wprost przerażająca.