Etap 1 Sesji : Ruiny - Szczątki Bramy

Galdir

Galdir rzuca okiem na całą drużynę, na chwilkę zatrzymując spojrzenie na odchodzącym ślepcu... Wychodzi na obrzeża miasta... Eej mamy hp i mane wyleczone ? xP

Deithe

Deithe postanawia pójść za radą Draga i idzie na zwiedzanie pogorzelista jakim stało się Draknor.

Ar-Pharazon Złoty

Tymczasem, przy bramie, pojawił się tajemniczy, nieznajomy. Stanął, w cieniu zniszczonej bramy i rozejrzał się dookoła... widać było, że jest "przyjezdnym". Nie zauwarzywszy nikogo, kieruje się w strone Uliczek

Dalile

Ciemnowłosa kobieta przemknęła się przez resztki bramy...

- To ma być to wspaniałe miasto? - pomyślała - widze ze plotki przerosły fakty...

skręciła w stronę zamku.. a raczej tego co z niego zostało i po chwili zniknęła w mroku....

Chali

Już od dawna przeczuwał, że coś jest nie tak.

-"Co, do jasnej..." - mężczyzna zmilczał resztę, nie chcąc psuć powietrza. Z resztą, już odzwyczaił się od mówienia po długiej, samotnej podróży.

Spojrzał na szczątki bramy miasta. Nie wyglądały pięknie. "Jak to ruina." - dodał w myślach. Przestąpił próg Draknoru, zatrzymał się jednak po chwili, zamyślony i zajęty obserwowaniem okolicy. Miał nadzieję, że cokolwiek powie mu, co dalej czynić, nie chciał wpaść w jakieś kłopoty, to przecież nie dla niego...

Drago

- Hej, tak ty! - Chaliego wołał jakiś człowiek siedzący na wielkim głazie. Gdy Chali podszedł bliżej zauważył w rękach nieznajomego lutnię - powiedz, jak cię zwą?

Chali

Lutniarz nie wyglądał groźnie, więc, co mu szkodzi?
-Jestem Chali. Nazywają mnie też Cieniem Słońca, jeśli chcesz wiedzieć. A z kim mam przyjemność? Jakie cię wołają, bardzie? I, co tu się stało? - łowca zdjął kaptur z głowy, chcąc okazać pokojowe zamiary wobec nieznajomego.

Drago

- Zwą mnie różnie. Najczęściej Bardem, lub Pieśniarzem. Co się stało? A ja w podobnej sprawie tu przybyłem. Piszę pieśń o ataku wojsk Zarrosa na stolicę... potrzebuję początku i nie mogę znaleźć weny... Daj mi pierwsze zdania, a sowicie cię wynagrodzę - bard pomachał sakiewką.

Chali

-A więc, Pieśniarzu... Armia Zarrosa? Jak to możliwe, kiedy? - łowca najwyraźniej chciał zyskać trochę czasu do namysłu, bo sakiewka Barda bardzo mu się podobała...

Drago

- Jakieś trzy, może cztery dni temu... - bard zastanowił się - chyba nie więcej - potrącił struny lutni. Piękny dzwięk rozpłynął się między ruinami. Kompletnie nie pasował do obrazu nędzy i rozpaczy jaka nastała w mieście. Jak płomyk w mroku...

Chali

- Pięknie grasz, przyjacielu... - Chali usiadł koło Barda, zastanawiając się, cóż mogłoby takiego artystę zadowolić - Niełatwe stawiasz przede mną zadanie. - Wsłuchuje się jeszcze chwilę, zastanawiając się coraz intensywniej nad już, już bliskimi słowami...

"Gdy dzień zrównał się z nocą,
Gdy sen o smoku zbudził nocą,
Zło zapukało do stolicy bram.
Zamek nieludzkiej pomocy wyglądał,
Jadnak lecz na ratunek nikt nie wstał."

Zaczął, jednak szybko skończył. Coś mu nie pasowało.

Deithe

- Ładnie, przyjacielu... jednak to musi mieć... takie... brzmienie wiesz... - Przejechał palcami po strunach chcąc podkreślić jakąś artystyczną myśl, trudną do wyrażenia słowami. - Spróbuj jeszcze raz, bo źle ci nie idzie... - Złoto zabrzęczało przyjemnie dla ucha na równi z melodią.

Chali

- Brzmienie? Nie bardzo wiem, przyjacielu, o czym mówisz. Może coś mi zaśpiewasz? Będę wiedział, co muszę poprawić. - Chali przysunął się bliżej Barda, nadal nie wiedząc, co mu nie pasowało... Jadnak miał już nowy plan.

Drago

Bard pociągnął cięższą strunę.
- No wiesz. Teraz modniejsze są cięższe brzmienia, a ja muszę iść z duchem czasu. Jak mawiał mój siostrzeciec... hardkore. Pozwól że zanucę... - bard odchrząknął i zachrypał:

"Jeee!!! Dzień, Noc
Jeee!!! Smok, Noc
Jeee!!! Pukać, Bram
Jeee!!! Pomoc, Tam
Złoooo!!!"

Po czym zaczął rzucać grzywką, tupać i machać lutnią...
Dopiero po kilku chwilach opamiętał się.
- Twoja wersja nie była zła. Nie nadaję się do hardkoru. Cienias jestem jak mawia mój siostrzeniec... Jak to było...?

"Gdy dzień zrównał się z nocą,
Gdy sen o smoku zbudził nocą,
Zło zapukało do stolicy bram..."

Słową towarzyszył śliczny akompaniament lutni.
- Dalej dam sobie radę. Dziękuję ci za pomoc. Oto twoja zapłata.

Chali otrzymuje 40 szt. zł!
Chali otrzymuje 50PD!

Bard odszedł zostawiając Chaliego wśród szczątków...

Chali

Łowca stał jeszcze chwilę, wpatrując się w odchodzącego Pieśniarza...
"<<Hardkor>>? <<Cienias>>? Straszny z niego człowiek..." - pomyślał, dochodząc do wniosku, że nie chciałby się spotkać z siostrzeńcem tego dziwaka. Jeszcze przez chwilę zastanawiał się, co zrobić z pieniędzmi, jednak wyjście było jedno. Skierował swoje kroki ku Targowisku...
"Może spotkam kogoś normalnego, kto opowie mi dokładniej, co tu się, do licha, stało?"

Cellach

Ku szczątków bram zawitał nieznajomy przybysz.
UuuFff-wypowiedział.
Nareszcie doszedł do oczekiwanych bram.Ku jemu zdziwieniu zastał tylko szczątku a nie tak jak mu opowiadano,pięknych złotych bram do miasta.

Deithe

Przy szczątkach bramy stał mnich w szarym habicie. Kaptur głęboko nasunął na głowę, tak że wyraźnie widać było tylko usta. Był to Odpowiadacz.
- Masz jakieś pytania, szanowny panie? - Spytał Odpowiadacz Cellacha, bardziej wyczuwając jego obecność, niż słysząc nadejście.

Cellach

Nie szanowny panie.Jestem spragniony i pędze do karczmy by się posilić i coś wypić.
Wędrowiec powolnym krokiem ruszył w kierunku karczmy.

Jurgin

Jurgin przekroczył bramę, zasłonił płaszczem broń, żeby nie wzbudzać niepotrzebnego zainteresowania i rozejrzał się po okolicy.

Drago

Jurgin zauważa dwójkę magów spierających się między sobą, oraz mężczyznę rysującego coś długim kijem w piachu.