Etap 1 Sesji : Ruiny - Ruiny Zamku

Marius

Podchodzę do niej (A jakżeby jnnaczej Question

)
-Witaj białogłowo. Czy smutek jakiś raczy Twą duszę?

Drago

Staram się odnaleźć zamek, spróbować otworzyć drzwi, a w razie niepowodzenie - wyważyć lub zdjąć z zawiasów.

NPC

Alice zauważyła, że podszedł do niej jakiś mężczyzna w pełnej zbroi płytowej.

Dragp próbuje otworzyć drzwi, ale wyglądają na solidnie zamknięte i nie do sforsowania. Najemnik dostrzega na drzwiach ślady pazurów i wgięcia jak od uderzeń. Nagle zza drzwi dobiega łamliwy, trochę histeryczny głos:
- Odejdź!! Mam broń!! Wynoś się z tąd piekielny stworze!!!

Drago

- I czego głupio wrzeszczysz łomie! - krzyczy zdenerwowany Drago - otwieraj te chędożone drzwi, bo i mnie jakiś diabeł, psiakrew napadnie...

NPC

Za drzwiami zapadła zdumiona cisza. Człowiek za drzwiami najwidoczniej przetrawiał usłyszane słowa. Wreszcie odezwał się trochę spokojniejszym głosem:
- Eee... kim jesteś? - I dodał szybko. - Czy one jeszcze tam są??

Drago

Drago uspokoił się nieco.
- Jeśli chodzi o flaki tych szczurów to chyba tak, o ile coś ich nie zeżarło. Jest tam za drzwiami może jakaś droga do wyjścia z tej dziury, czy zdzieram gardło niepotrzebnie?

NPC

- Droga, a i owszem, ale jestem za słaby by ją otworzyć... - Mężczyzna za drzwiami przełknął ślinę tak głośno, że słychać go było nawet przez stal. - Ale nie, nie szczury... te takie pieski? - Zapytał, a Drago w tej chwili usłyszał za sobą ciche cmoknięcie szlamu. Spojrzał za siebie i jakieś sto metrów za nim błysnęły słabo cztery pary jadowicie żółtych oczu. Najemnik usłyszał cichy warkot.

Drago

- Jeśli szybko nie otworzysz tych chędożonych drzwi zdechniesz tu jak pies z głodu - Drago wyciąga szablę i zastyga przygotowany na atak...

NPC

Chorobliwie żółte oczy, zbliżają się. Cmokanie mułu, od którego odrywają się łapy i warkot jest coraz głośniejszy. Na szczęście po chwili wahania z tyły słychać zgrzyt metalu i skrzypienie otwieranych drzwi. Jakaś ręka chwyta Drago za kołnierz i wciąga w mrok. Po chwili słychać trzask i ponowny zgrzyt metalu. Najemnik widzi jak wychudły młodzieniec z trudem zamyka potężną sztabę na drzwiach. Po chwili słychać dwa uderzenia, od któych stalowe odrzwia zadrżały. Młodzieniec opiera się o drzwi i dyszy z wysiłku. Jest blady i wygląda na wycieńczonego, jakby zużył na otwarcie drzwi wszystkie siły. Ma na sobie brudny i podarty, ale bogaty strój dworski. Pomieszczenie jest małe i śmierdzi w nim człowiekiem zmuszonym do przebywania przez dłuższy czas w zamknięciu.

Drago

- Dzięki młody. Uratowałeś mi tyłek - Drago rozejrzał się po pomieszczeniu - miłe miejsce ale nie zostanę chyba na herbatce. Możesz mi wskazać drogę do wyjścia?

NPC

- Z tyłu... pochodnia... zacięła się... - Mruknął chłopak, chyba mdlejąc z osłabienia.

Drago

- No skrzacie... bierze młodziana na ramie i szuka owej pochodni.

NPC

Drago podchodzi do drzwi na tyle pomieszczenia. Okazuje się, że drzwi są zablokowane przez pochodnię zaklinowaną w jakiejś dziurze w ścianie. Jednak widać, że ta pochodnia nie znalazła się tam przez przypadek.

Drago

Kładę chwilowo chłopaka na ziemi. Wytęrzam wszystkie swe siły by wyjąć/złamać ową pochodnię.

NPC

Wiele wysiłku trzeba by pozbyć sie pochodni. Ale udaje się. Drzwi otwierają się niego. Za nimi zanjduje sie wielka sala podparta kilkoma kolumnami. Niewielkie światło, wpadające przez otwór z drugiej strony izby, pozwala dojrzeć liczne ciałą strażników porozrzucame na podłodze i wielki kształt chodzący w te i we wte. To jakiś młody troll. Chyba właśnie zauwazył Drago.

Drago

Sprawdzam czy młodzik nie ma przy sobie jakiegoś zapasowego sztyletu, lub innej krótkiej broni, zarzucam go sobie na ramię po czym chowam się za jedną z kolumn. Za wszelką cenę chcę uniknąć walki rozglądając się za wyjściem.

NPC

Okazuje sie, ze otwór, przez który pada światło dzienne jest wystarczająco duży, by nim przejść.

Drago

Staram się przekraść do otworu wraz z młodzikiem na ramieniu, niezauważony.

NPC

W połowie drogi Drago potrąca jakieś żelastwo, czym zwraca na siebie uwagę trolla.

Drago

Podnoszę żelastwo ciskam w inną stronę by odwrócić uwagę i biegnę jak najszybciej do otworu...