Etap 1 Sesji : Ruiny - Ruiny Zamku

Dalile

przeszukała pomieszczenie by znaleźć coś co mogloby posłużyć za łom...

znalazła rurkę i przyłączyła się do Ar'a

Drago

Po chwili wysiłku udało się otworzyć właz. Z głośnym skrzypnięciem otworzył drogę do niezbadanych czeluści podziemi Wieży.

Daile i Ar otrzymują po 20PD za otworzenie włazu!

Mrok wręcz wypełzał z dziury u ich stóp. Słychać było skrzypanie i piski drobnych istot zaskoczonych światłem wieczornego, zachodzącego słońca. Koniec drewnianej drabiny znikał w ciemnościach włazu...

Dalile

gwizdnęła na Amael, która posłusznie wróciła jej na ramię
wysłała ją na dół a gdy ta nie zakomunikowała niebezpieczeństwa zaczęła powoli schodzić w dół

ech.. światło by si jakieś przydało

Drago

Amael piszczała jak szalona widząc setki uciekających przed nikłym światłem słonecznym szczurów... Mrok ogarniający pomieszczenie sprawia że kompletnie nic nie widać...

Mężczyzna komunikuje że posiada hubkę i krzesiwo, acz nie ma co podpalić...

Ar-Pharazon Złoty

Ar spoglądał w ciemność, obawiał się że ze szczurami może sobie nie poradzić swym ciężkim orężem. Pomyślał chwile aż wkońcu ściągnął stare i przedarte łachmany, także teraz wszyscy obecni, mogli z podziwem oglądać jego zbroje. Zarzucił łachman na kolec topora i nakazał podpalić go człowiekowi.

Dalile

stała na dole rozglądając się podejrzliwie...

-podajcie ta pochodnię Smile

bo tu ciemno -zazartowała przeklinając swoją wyrywność... mogłas idiotko poczekac na górze -pomyślała

Ar-Pharazon Złoty

Ar bojąc się, że Dalile nie utrzyma topora, chwycił się jedną ręką drugiej strony wejścia do ciemności i wykorzystując swój wrodzony talent do wspinaczki, począł się powoli zsuwać po prawie płaskiej ścianie. Jego paznokcie mocno tarły o powierzchnie. Jedną ręką był uczepiony ściany, drugą zaś trzymał wyciągniętą w dół oświetlając droge Dalile i sobie.... Niepokoiło go, że ten człowiek został na górze sam.... Ar jakoś nie miał do niego zaufania.

Dalile

zastanawiała się czy nazwać go gentelmenem bo oswietlał jej drogę czy szowninistą bo nie dał jej pochodni....
Amael schowała sie prerażona w plecaku...

Dalile w koncu wybrała milczenie wyciągnęła stylety i zawołała człowieka, który został na górze

Drago

- Nie myśleliście nad tym bym wszedł tam pierwszy? - rzekł z ironią człowiek wyciągając drabinę i zatrzaskując właz - Powodzenia! - gdy zamknął odszedł mamrocząc pod nosem. Dobrze że zauważyłem ich pierwszy i skłamałem o tym magazynie... swoją drogą, ciekawe co się tam znajduje.

Amael i Ar ujrzeli drzwi i napis na nich. "Skarbiec miejski - wejście osobom niepowołanym surowo wzbronione"

Ar-Pharazon Złoty

"Wiedziałem!!!!!" - krzyknął Ar. Chwycił się praktycznie płaskiej ściany i wbijając nogi i ręce do niej zaczął się wspinać spowrotem do włazu.

Drago

Właz jest tak skonstrułowany że otworzenie go od wewnątrz jest praktycznie niemożliwe (chyba że za pomocą magii).

Dalile

stara się nie dac ogarnąć panice...woli jednak otwarte przestrzenie...

rozgląda się po pomieszczeniu szukając przejść lub dźwigni

Drago

Dalile nie znajduje innych przejść niż te samotne drzwi z plakietką Skarbca Miejskiego...

Dalile

ogląda dokładnie drzwi... może są jakieś pułapki

Ar-Pharazon Złoty

Ar zjeżdża na dół po płaskiej ścianie. " To nas załatwił ten gnojek, jak wyjde stąd, to lepiej, żebym go nie spotkał bo mu kręgi poprzetrącam." - powiedział wściekły Ar. Następnie podszedł do drzwi i lekko nacisnął klamke, by sprawdzić czy są otwarte Very Happy

Dalile

ja tu jestem naiwną kobietą wiec moglam sie dac nabrac ale ty jestes facetem... wyrzuciła Ar'owi

Ar-Pharazon Złoty

"Facet, nie facet, co teraz robimy?? Chyba nie mamy innego wyjścia jak tylko wejść do tego pomieszczenia." - Powiedział Ar i nacisnął klamke.

Dalile

hmm panowie przodem?

Drago

Naciśnięta klamka wyzwoliła reakcję łańcuchową zaklęcia na ścianie które w ostatniej chwili zauważyła Dalile. Gdyby Zaklęty Grom trafił w Ara została by po nim grzanka... Szczęśliwie jednak uniknął tego.
Drzwi uchyliły zię ze zgrzytem. Spore, puste pomieszczenie z kilkoma drzwiami i otworem w suficie.

Dalile

łamaga - pomyślała

no ładnie zobaczmy co tam jest...ostrożnie wchodzi do pomieszczenie..staje kilka krokow od drzwi gotowa do ucieczki w razie czego