Etap 1 Sesji : Ruiny - Pozostałości Wieży Magów

Leanna

Szarpnęła się lekko.
- Nie, puść mnie. Puść mówię!

Jurgin

dobrze, już dobrze, już nic nie robię, tylko się nie przewróć.

Leanna

Usiadła gwałtownie z powrotem na ziemię.
- Odpocznę, może mi przejdzie... Kasandro, twoje topory.. one czują się chyba samotne.

Kreeth

Kreeth podbiegł do Leanny.
- Nic ci nie jest? - zapytał z lekką obawą w głosie. - To powinno ci pomóc. - powiedział, po czym rzucił "Większy ziołowy okład", skupiając na tym większość swej mocy (dla zwięszenia efektu leczenia).

Deithe

Większy ziołowy okład leczy 3 HP Leanny!

Leanna

- Dziękuję, już mi lepiej. - dotknęła potylicy, rozcięcie zniknęło. - Zbyt wiele magii, zbyt wiele mocy... Bolesna nauczka.

Kreeth

- Następnym razem uważaj. - uśmiechnął się lekko. - Potrzebujesz jeszcze czegoś? Moja magia może zdziałąć nieco więcej.... A co do Celi... wolałby, znaleźć spokojniejsze miesce na dyskusję.

Leanna

- Tak.. kolejną karczmę, którą będzie można.. - przerwała i uśmiechnęła się. Założyła niesforny kosmyk włosów za ucho. - Ja wtedy nic nie zrobiłam, nie zdążyłam... Ale i tak powinnam przeprosić. - skrzywiła się.

Kasandra Wredna

Kasandra podeszła do toporów i podnosła je.
- Tak prawdę mówiąc to trochę się ich boję... Za karczmę nie musisz przepraszać. My tez tam byliśmy i mogliśmy wam przerwać... Zresztą już nakrzyczałam na tego maga, co to się wyrwał... - usiadła na ziemi - A z Twoim ojcem jakoś sobie poradzimy... Nie siłą to sposobem. A jeśli chodzi o spokojne miejsce... Mówiłeś coś o zagajniku Jurginie. Jak ostatnio tamtędy przechodziliśmy była tylko wypalona polana. Stało się coś, co przegapiliśmy?

Kreeth

- Jeśli mamy stawićczoło twemu ojcu, to najlepiej dobrze wypocząć. Polana byłaby idealnym miejsce. - powiedział Kreeth. - Nie możemy ciągle uciekać, Leanno. Widma przeszłości są po to, aby sobie z nimi radzić... - spojrzał Leannie prosto w oczy. - Lepiej ci już?

Leanna

- Lepiej. - odpowiedziała, ale szybko spuściła wzrok. - Tak, odpoczynek przyda się... chyba narozrabiałam. - szczelnie zasłoniła twarz na powrót szalem.
Poprawiła torbę na ramieniu. I w tym momencie coś sobie uświadomiła.
- Kocur, żyjesz?
Odpowiedzią było oburzone burczenie.
- No to się cieszę.

Kreeth

- Więc chodźmy. - powiedział Kreeth i wyciągnął rękę, aby pomóc Leannie wstać. - Jeśli twojemu "widmu" tak bardzo zależy na twoim schwytaniu to powinniśmy być czujni. - rozejrzał się. - Być może na nas też już dał zlecenie...

Leanna

Wsparła się na podanej ręce i podniosła z ziemi. Otrzepała spodnie i bluzkę.
- Być może... wszystko być może... - zamruczała. Przeszła kilka kroków. - Dobrze, że to były tylko dwa metry. Inaczej bym już pewnie nie chodziła. Albo pływała. - uśmiechnęła się leciutko.

Kasandra Wredna

- Gdyby to było więcej niż 2 metry zdążyłabym dobiec i Cię złapać. - powiedziała absolutnie poważnie wojowniczka - Proponuję transport na jakąś polankę w zagajniku. O ile Jurgin zechce poprowadzić.

Kreeth

- Ja jestem za. Dobrze będzie znów ujrzeć kawałek natury. - powiedział z nostalgią, uśmiechając się lekko...

Jurgin

zagajnik hmmm, starałem się coś z nim zrobić, mam nadzieję że mile was to zaskoczy, poza tym powinniśmy być tam bezpieczni, ale chodźmy już. - Wstaje i rusza w stronę odradzającego się zagajnika, tym razem już nie proponuję Leannie pomocy w chodzeniu.

Kasandra Wredna

- No to chodźmy... Dasz radę iść Leanno, czy mam Cię ponieść?

Leanna

- Nie, dziękuję. Mam swoją godność. - kiwnęła głową i powlekła się w stronę Zagajnika.

Kasandra Wredna

Kasandra uśmiechnęła się tylko i podążyła za Leanną gotowa nieść pomoc w razie czego.

Kreeth

Kreeth w milczeniu poszedł za resztą.