Etap 1 Sesji : Ruiny - Port

NPC

Klonus w końcu przedarł sie przez zasłonę dymu. Okazało się, że to stara tawerna portowa się pali. Przed nią stoi czterech ludzi uzbrojonych i odzianych jak Demerianie. Wyłapują każdego, kto ucieka z płonącego budynku. Jedyne słowo, jaki Klonus może usłyszeć z ich ust jest: "Gdzie?" A przy braku odpowiedzi, co cechuje wszystkich wybiegających, krótkie cięcie kończy ich żywot.

Klonus

Klonus podchodzi do ludzi stojących przed karczmą i pyta:
- Jesteście Demerianami?

Demogorgon Biały

Klonus zauważa, że jakaś postać w płaszczu z kapturem przygląda mu się zza jednego budynku. Gdy spostrzega, że Klonus ją zauważył znika za budynkiem.

Klonus

- Jedna chwila - mówi Klonus do prawdopodobnych Demerian. Biegnie za postacią w kapturze.

Demogorgon Biały

Klonus wchodzi za postacią do ślepej uliczki. Po chwili wyjście zastępuje czterech barczystych, identycznie ubranych mężczyzn. Postać, za którą tu przyszedł stoi pod ścianą i czeka na niego. Jest to kobieta. Nosi charakterystuczną zbroję i chełm zakrywający twarz niczym wymyślna maska. Kobieta spojrzała na niego, wyciągnęła swój krótki miecz i krzyknęła -"A teraz broń się!"- Po czym rzuciła się do ataku. Czterech drabów z tyłu stało jednak bez ruchu jakby wcale nie mieli zamiaru właczać się do walki.

Klonus

Klonus wykonuje unik, wspierając sie o ścianę robi akrobatyczną sztuczkę w saltem, śrubą i pajacykami (i co tam mu jeszcze dobrze wychodzi Very Happy

), stara się uniknąć ciosu i trafić sztyletem z przedramię. Drugi sztylet kieruje w nery kobiety.

Demogorgon Biały

Klonus wykonuje efektowny unik z obbiciem od ściany i saltem w powietrzum w prosty sposób unikając pierwszego ataku. Kobieta sparowała mieczem atak skierowany na nerki, ale drugi sztylet zostawił głębokie cięcie na jej prawym przedramieniu. Krzyknęła i zwinnie odskoczyła od Klonusa. Szybko przełożyła miecz do drugiej ręki i zaczęła powoli okrążać łotrzyka szukając dobrego momentu do ataku.

Klonus

Klonus chyba dla zabawy stanął przy murze tak, by kobieta nie mogła go obejść od tej strony, od której chciała Very Happy

. Woli, żeby jej koledzy pozostawali za jej plecami - nie raz widział, że kopmani wkraczają dopiero wtedy, gdy "ich człowiekowi" nie idzie.

Demogorgon Biały

Kobieta widząc manewr Klonusa zmieniła taktykę. Podbiegła do łotrzyka i serię błyskawicznych pchnięć. Najwyraźniej zmiana ręki trzymającej miecz nie zrobiła jej wielkich problemów. Większość ciosów nie doszła celu jednak jeden zranił Klonusa w ramię.
Klonus traci 1 HP.
Po akaku kobieta odskoczyła. Jak na tak szybki atak świetnie panowała nad oddechem. Przeszła w pozycję obronną.

Klonus

"Intrygujące" - pomyślał Klonus - "Chyba powiniennem zaatakować. Cóż... nie mogę zawiść oczekiwań pięknej pani" Very Happy

Klonus rusza ku kobiecie. Markuje atak od góry i gdy jej miecz powędruje ku górze, atakuje od dołu drugim sztyletem. Jeśli kobieta zdąrzy zablokować to cięcie, Klonus robi obrót tak, by znaleźć się między kobietą, a jej mieczem. Wówczas sztylet atakujący od dołu chroni go przed atakiem mieczem, drugi sztylet (ten, który markował atak od góry) podchodzi do gardła i wówczas Klonus mówi:
- I co teraz, piękna?

Demogorgon Biały

Klonus zbliżył się ku kobiecie i na początku wszystko szło zgodnie z planem. Jednak kobieta nawet nie próbowała blokować jego cięć. Zamiast tego jakimś cudem kopnęła solidnie łotrzyka w sam środek klatki piersiowej. Co prawda jeden ze sztyletów zranił ją przy okazji w nogę, ale i tak Klonus poleciał na plecy i całą jego taktykę szlag trafił. Miał sporo szczęścia, że przy upadku nie wypuścił sztyletów z rąk. Wojowniczka szybko do niego podeszła, przygniotła mu stopą pierś i wycelowała mu miecz w serce- "I co teraz piękny?"

Klonus mógł sobie teraz przynajmniej z bliska obejrzeć swoje dzieło bo kobieta przygniotła go właśnie zranioną nogą. Była tak z siebie zadowolona, że chyba nawet nie zdawała sobie sprawy, że przez ranę nie naciskała Przeciwnika tak mocno jak mogła.

Klonus

Klonus położył głowę na ziemi w geście rezygnaci. Po chwili spokojnie podniósł sztylet tak, by sztych dotknął kolana kobiety, na którym ta opierała obecnie cały ciężar ciała, i powiedział:
- Piękne nóżki. Żal byłoby jedną odciąć, a jeśli naciśniesz na miecz, ja rozetnę ci kolano. Może porozmawiamy normalnie, piękna?

Demogorgon Biały

Nagle rozległ się krzyk od wlotu ślepej uliczki- "Wystarczy Katria! Nie przeszłaś próby!"- Największy z mężczyzn pilnujących zaułka szedł teraz w ich stronę. Gdyby miał zamiar włączyć się do walki Klonus prawdopodobnie nie pożyłby zbyt długo. -"Nie jesteś jeszcze prawdziwą Demerianką. Przed tobą kolejny rok szkolenia, aż do skutku."- Kobieta zwolniła ucisk na Klonusa i zanim ten zdążył się zorientować co się właściwie dzieje ona atakowała już wielkoluda swoim mieczem. Nie zrobiło to jednak na nim większego wrażenia. Cios miecza odparował okutą branzoletą, a drugą ręką uderzył ją tak, że uderzyła plecami o mur -"A za brak dyscypliny czeka cię jeszcze dodatkowa kara. Chłopcy! Podnieście ją i dajcie jej eliksir."-Potem zwrócił się do Klonusa -"Całkiem nieźle jak na przypadkowego menta z portu. Chociarz Katria nie przeszła jeszcze próby możesz się chełpić, że walczyłeś z Demerianką i jeszcze żyjesz."- Nie mówiąc już nic więcej odwrócił się i ruszył w kierunku wyjścia z uliczki zostawiając Klonusa leżącego na ziemi.
Klonus otrzymuje 60PD.

Klonus

Klonus stara sie jak najszybciej wstać.
- Wybacz, panie, ale skoro zdołałem cię zaskoczyć, czy nie zechciałbyś rozpatrzeć mojej prośby o przyjęcie w wasze szeregi? Otóż miałem ubiegłej nocy sen niezwykły i przekonany jestem, że to sam Demer chce, bym oddał sie mu w usługi.

Demogorgon Biały

Olbrzym zatrzymał się - "Mówisz, że sam Demer do ciebie przemówił. Nie wyglądasz na wojownika chociarz trzeba przyznać... całkiem dobrze walczysz. Czy jesteś pewien swojej decyzji? Droga Demera nie jest łatwa i wielu nie przetrwało nawet do ostatecznej próby." - Po chwili zastanowienia wyciągnął spod płaszcza bukłak i rzucił go Klonusowi. - "Na początek łyknij tego. Jeżeli Demer naprawde jest po twojej stronie powinno wyleczyć twoje rany. Jeżeli nie... cóż... lepiej dla ciebie żeby był."

Klonus

Klonus bez wachania bierze bukłak i wypija kilka łyków.

Demogorgon Biały

Gdy tylko pierwszy łyk eliksiru dociera do żołądka Klonusa natychmiast odczuł on jego działanie. Mimowolnie zaczął się zwijać z przeszywającego całe jego ciało koszmarnego bólu. Czuł się jakby ktoś rozciął mu brzuch i mieszał w środku rozrzażonym do białości stalowym prętem. Odczuwał jakby był jednocześnie rozciągany końmi i zgniatany lawiną kamieni.
Nagle wszystko się skończyło. Uświadomił sobie, że jest spocony jakby spędził kilka godzin w piekle. Jednak nie odczuwał już żadnego bólu. Ponadto czuł, że po tym co przeszedł będzie zdolny wytrzymać więcej niż do tej pory.
Olbrzym, który stał nad nim przemówił - "Właśnie przeszedłeś Próbę Bólu i przeżyłeś. Wkroczyłeś tym samym na ścieżkę Demera. Nazywają mnie Gladius. Teraz odejdę i będę cię obserwował. Gdy nadejdzie dla ciebie czas kolejnej próby, znowu się spotkamy." - Po tych słowach odszedł razem z pozostałymi pozostawiając Klonusa nadal leżącego na ziemi.
Klonus zyskuje 40 PD za przeżycie Próby Bólu.
Klonus zyskuje +1 do max HP
Klonus regeneruje wszystkie HP

Klonus

- Intrygujące - powiedział Klonus sam do siebie.
Czas zająć sie tym, po co tu przyszedł. Rozgląda sie wokoło, czy nie zauważy któregoś z korsarzy, którzy przyczynili się do jego śmierci. Jeśli żadnego nie zauważy, znajduje sobie żebraka, albo jakiegoś innego włuczęgę, i pyta:
- Szukam trzech korsarzy. Szukali tu pewnej kobiety. Widzałeś ich?

Demogorgon Biały

Żebrak, którego obudził Klonus popatrzył na niego zdziwionym wzrokiem -"Panie! Tu jest port. Tu cały czas szwędają się jacyś korsarze, a ja mam BARDZO kiepską pamięć do ludzi, jeżeli rozumiesz co mam na myśli?"- w oczach błysnęła mu chciwość.

Klonus

Klonus sięga po sztylet i wbija go w kolano biedaka.
- Radzę szybko uzdrowić pamięć.