Etap 1 Sesji : Ruiny - Odradzający się Zagajnik

Jurgin

Możemy usiąść na tamtej polanie z lewej strony trochę na uboczu, a co do bezpieczeństwa, to poproszę zaprzyjaźnionego enta, który się opiekuje tym miejscem, żeby dał nam znać jak ktoś będzie się zbliżał. Cieszę się, że ci się podoba, to głównie zasługa Buka. Ale chodźmy już usiąść i odpocznijmy. - Jurgin chciał coś dodać jeszcze o tańcu, ale ugryzł się w język.

Leanna

Leanna powlokła się na polankę i gdy dotarła wreszcie (a zdawało się tak daleko), to jak stała, tak usiadła. Oparła się o pień drzewa i odetchnęła.
- No pięknie. Starzeję się. - uśmiechnęła się, ale jakoś dziwnie.

Kasandra Wredna

Kasnadra usiadła naprzeciwko Leanny również opierając się o pień. Topory położyła obok siebie.
- Tak z całą pewnością się starzejesz. Wyciągnij z torby te druciki z niedokończonym różowym sweterkiem dla wnuka. - uśmiechnęła się zabójczo - Spadłaś z dwumetrowego mury, a potem trzyszłaś tu na piechotę bez pomocy. Tak.. Wiem... Duma.. - dodała szybko - Poza tym zanim spadłaś coś Cię wyraźnie wystraszyło. - w tym momencie dotarło do niej, co powiedział Jurgin - Ent? Tu są enty??

Leanna

Leanna wbiła wzrok w ziemię. Po chwili odezwała się dość cicho:
- Jak to określił niedawno Kreeth... demony przeszłości...

Kocur wylazł z torby i wspioł się na najbliższe drzewko, wyraźnie zadowolony z siebie.

- Enty... - zamruczała.

Jurgin

Jest jeden, przynajmniej jego poznałem, nie wiem czy teraz też się odradzają. Wydaje mi się, że jest opiekunem zagajnika. Pomogłem mu w ratowaniu zagajnika - w tym momencie spojrzał na Leannę i powiedział - nawet ent mi zaufał i pozwolił sobie pomóc.

Kasandra Wredna

- "No to ładnie... Baba z toporami i mag ognia... Z czym do entów?" - pomyślała

- Z demonami przeszłości radzę sobie, od kiedy się 5 lat temu zaczęłam podróżować. Każdy je ma. Z Twoimi też sobie poradzimy. Oczywiście... O ile pozwolisz.

Leanna

- Ja wszelakoż entem nie jestem, ani nie mam z nim nic wspólnego. - szal okrywający jej twarz poruszył się lekko, co mogło świadczyć o uśmiechu. Bądź też grymasie.
Na słowa Kasandry jej oczy rozbłysły. Ale równie dobrze mogło to być odbite światło.

Jurgin

Spokojnie, ten ent to jest przyjaciel, właściwie, to ciekawe gdzie on się podział - Buku - zawołał jurgin.

Kasandra Wredna

- Mam nadzieję, że nie przestanie być przyjacielem, kiedy zobaczy topory. - Kasandra uśmiechnęła się szeroko. Poczuła na sobie spojrzenie Leanny. - To czym są te Twoje demony, Lenno? - zapytała cicho, tak, że tyko czarodziejka mogła ją słyszeć.

Leanna

- Czym?.. kim?.. Nie ważne... Nekromantą, którego wybujałe ambicje doprowadzą.. kiedyś do jakiejś tragedii. - odpowiedziała szeptem. Wbiła wzrok w trawę, jakby nagle spostrzegła tam coś interesującego. - Zresztą, Ultionis ma wielu sprzymierzeńców. Przez naszą społeczność jest szanowany.. a może się go po prostu boją? Uważają go za hojnego, szczodrego... Za pieniądze można kupić wszystko, nawet miłość. Czasami pod maską dobroci kryje się podłość i.. władza.

Demogorgon Biały

Między drzewami pojawił się ent:
-"Witaj Jurginie właśnie wyczułem obecność maga ognia w zagajniku, przyszedłem to sprawdzić i oto znowu zastaję ciebie. Twoja obecność trochę mnie uspokoiła. Bałem się że przyszliście tu palić i ciąć ledwie odrodzone drzewa."

Leanna

- Drogi encie... - chciała wstać, ale w końcu zmieniła zdanie. Z pomocą grawitacji. - Moja magia jest teraz w tak opłakanym stanie, że nie podgrzałabym w tym momencie nawet kubka wody. Nie masz się więc czego obawiać z mej strony. - skinęła głową.

Demogorgon Biały

"Jestem z tego powodu niezmiernie rad. Wyczułem tylko pozostałości po magii ognia wokół twojej osoby. Opiekuję się tym zagajnikiem więc muszę uważać na takie rzeczy. Jeden raz już niemal spłonął na śmierć i ten jeden raz w zupełności wystarczy."

Jurgin

Witaj Buku, nie masz się czego obawiać z naszej strony, to... - tutaj Jurgin zrobił pauzę i spojrzał na Lennę - ...to przyjaciele. Chciałbym cię prosić o przysługę, musimy trochę odpocząć, Leanna jest bardzo słaba, czy mógłbyś nas ostrzec gdyby zbliżało się jakieś niebezpieczeństwo?

Demogorgon Biały

"Nie przejmuj się Jurginie. Wiem o wszystkim co się dzieje w zagajniku więc ostrzegę was gdyby zaszła potrzeba."- Po tych słowach sypnął trochę nasion na pusty kawałek ziemi gdzie natychmiast zaczęła kiełkować trawa. Widać woda ze źródła reinkarnacji nadal działała.

Leanna

Leanna udała, że nie zauważyła palącego spojrzenia. Uniosła głowę i spojrzała w niebo.
- Ściemnia się... niedobrze... - mruknęła.

Jurgin

Leana tutaj jesteśmy w miarę bezpieczni, przynajmniej nikt nas nie zaskoczy.

Kasandra Wredna

- "Ale w ciemności demony wracają..." - pomyślała wojowniczka mając nadzieję, że Leanna jej nie usłyszy.

- Leanno, wiesz może, jak mam obsługiwać topory, zeby nikogo z własnej woli nie zabiły? Ten handlarz magicznym uzbrojeniem... Demon zabił go, mimo że poprosiłam, żeby tego nie robił.

Leanna

"Za późno Kasandro." odpowiedziała myślą. I dopiero teraz zdała sobie sprawę, że dla kogoś niewprawionego cudze myśli w umyśle nie są niczym miłym.
- Wybacz.
Kocur spojrzał z wyższością ze 'swojego' drzwka na enta. Rozsiadł się jak król na gałęzii począł czyścić futerko.
- Myślę, że ty używając ich jesteś bezbieczna. Cisza i Spokój uaktywniają się tylko, gdy dotknie ich ktoś obcy... A myslę także, że Demon, o którym mówisz, nie zabił handlarza z własnej woli. Po prostu wchodząc w czyjeś ciało, zabija właściciela.. bezwolnie... Chyba tak to działa...

Kreeth

Kreeth w końcu przybył do zagajnika. Od razu skierowałsię ku swoim towarzyszom.
- Jak dobrze znów zobaczyć kawałek natury. - powiedział gdy doszedł do polany i usiadł. - To co teraz robimy? - zapytał, wyjmując spleśniały tom i kładąc go przed sobą.