Etap 0 Sesji: Miasto - Targowisko

Klonus

Klonus nie daje po sobie poznać, że nudzi go bardziej to gadanie niż zachwyca, i cierpliwie powtarza:
- Potrzebuję bata i liny.

NPC

Pustynny zakrzątnął się po straganie i na stole pojawiły się zwoje batów i lin, najróżniejszych krojów i materiałów.
- Do wyboru, do koloru, szachu! Co tylko wpadnie ci w oko!

Klonus

Klonus przygląda sie różnym batom i linom.
- Ile kosztują te cudeńka?

NPC

- A w zależności, sułtanie pustyni, cena batów waha się od talenta i najpospolitszych batów ćwiczebnych do sztuki platyny i już naprawdę pięknych jedwabnych batów. A linę myślę, że porządny zwój dostaniesz w przystępnej cenie talenta...

Klonus

W takim razie wezmę porządny bat, choć bez przesady z ornamentami, ma być po prostu wytrzymały. Czy trzy talenty nań wtarczą? I do tego wezmę linę za talent.

NPC

- Wytrzymały trzy talenty... - Mruczał do siebie pustynny handlarz, przerzucając różne i różniaste baty. - O proszę... - Podał Klonusowi dwu i pół metrowej długości bat, ze skręcnej skóry bydlęcej z prostą dębową rączką i zwój porządnej lnianej liny.

Klonus otrzymuje:
- Bat z wyprawionej skóry.
- Zwój lnianej liny.

Klonus traci: 4 talenty

Klonus

- Biorę. - mówi zadowolony Klonus. Ma nadzieję, że towar rzeczywiście jest wytrzymały. Idzie do karczmy. Po drodze stara sie ukraść kilka mieszków, by choć trochę podnieść swój stan majątkowy tak ostatnio uszczuplony.

Napisz w karczmie, czy mi się udało

Sybel

"Ależ tu tłoczno, a głośno.... jak ja w tym natłoku motłochu różnego rodzaju, odnajdę to co mnie interesuje" Z wysokosci grzbietu swego konia rozjrzała się po targowisku.

NPC

Sybel nagle dostrzega, że pewien bogaty kupiec daje jej znaki, żeby podjechałą. Przez chwilę ją to dziwi, ale po chwili spostrzega, że jest jednym z niewielu jeźdźców na targowisku. Podjeżdża do kupca.
- Witaj, lady. Widzę, że podrużujesz wierzchem i bez uprzęży, być może chciałabyś osiodłać swego wspaniałego wierzchowca? - Pyta uprzejmie kupiec. - Mam wszystko czego może pragnąć prawdziwy jeździec!

Sybel

Przez chwile przyglądała sie z góry chandlarzowi " Żeby tylko okzał się uczciwym człowiekiem". Zgrabnie zeskoczyła z grzbietu Ferca.
- Witaj. Czy posiadasz w swych zasobach ogłowie i siodło, odpowiednie dla mego wspaniałego wierzchowca? Za rozsądną cenę oczywista.

NPC

- Oczywiście, oczywiście, wszystko co można zamarzyć dla swego ulubieńca po rozsądnej cenie! Pani sobie obrzejrzy wybierze, nic prostrzego, a nie ośmiele się równać z kobiecym okiem! - Handlarz pokazał na wiszące i leżące ogłowia, siodła, lejce, szpicruty... we wszystkich możliwych kształtach i rozmiarach.

Sybel

Przejżawszy bogata oferte kupca zdecydowala się wkońcu na skromne białe ogłowie oraz dobrane odpowiednio kolorystycznie siodlo. Wydawalo sie mocne i dobrze wykonane, nie znalazła na nim żadnej skazy. Przecudnie kontrastowaalo z czarna sierscią ogiera. "Muszę je mieć"
- Zdecydowałam. W za jaką ilosć złota sprzedał bys mi to siodlo i ogłowie. Potrzebowałabym również coś pod siodło, by nie obtarło grzbietu Ferca.

NPC

- Świetny wybór jeśli można powiedzieć! I będzie panią to kosztować jedyne 4 talary! Coś pod siodło dorzucę gratis! Co panienka na to?

Sybel

- Cena rozsądna. Zgoda.
Sięga ręką za stanik i wyciaga sztuke platyny. Wręcza ją handlarzowi.

NPC

Kupiec wręczył jej 6 talentów reszty i podał zakupione przedmioty.
- Dziękuję za dokonanie u mnie zakupu i polecam się na przyszłość!

Sybel

Założywszy wierzchowcowi zakupione wyposażenie, dosiadła go z gracją. Po czym szybko sie oddalając, w końcu znikła w tłumie.