Etap 0 Sesji: Miasto - Karczma

Deithe

Deithe uśmiechnął się do kobiety, która całkiem przydała mu do gustu.
- Dobrze zapłacę za informacje o nowoprzybyłych do miasta śmiałkach, ich imiona wygląd, miejsce pobytu... cokolwiek, co pomoże mi ich odnaleźć. - Powiedział.

Drago

- Imiona hmm... Pap zdaje się... i Fist. Słyszałam też o kilku innych, lecz ci czasem tylko mignęli mi przed oczyma. Jeden z nich zwał się chyba Galdir, a drugi Kiba. A, no i Drago - dziewka lekko zaczerwieniła się - bliżej znam tylko Draga, mieszkał tu, to znaczy na piętrze jakiś czas. Mówił coś o podziemiach, próbowałam mu to wybić z głowy, ale niestety - zasmuciła się - wziął tego, jak mu tam Klonusa i tego ślepca no i ruszyli... mam nadzieję że wrócą...

Deithe

Deithe pokiwał głową w skupieniu i włożył dziewczynie talnet w dłoń, po czym zamknął ją w swojej.
- Brzmi sensownie, czy jest jeszcze coś co możesz mi powiedzieć? - spytał na wszelki wypadek.

NPC

- Tylko tyle że czas wracać do pracy - powiedział podniesionym głosem karczmarz z za pleców Deithe.

Deithe

- Cóż dziękuję za pomoc, pani - mówi do dziewczyny i wychodzi z karczmy by powrócić do podziemi.

pap

Pap wchodzi do karczmy i kieruje się w strone barmana.
- "Hem, hem" Czy wie Pan coś o niejakim Szandelu albo Szanomie??-Pap wyciąga 20 Sztuk złota i daje barmanowi.

NPC

- Szandel, Szanom... nie nie przypominam sobie - patrzy na 20 sztuk złota - Ale wielu tu sie kręci, może jakaś cecha szczególna? Czasem człowieka się pamięta inaczej niż po imieniu...

pap

Wiem, że kuleje na jedną noge i założył kiedyś jakiś gang na terenie ... Jastrzębiów czy jakoś tak.

NPC

- Gang... nie, jakoś sobie nie przypominam... ale kuleje mówisz? A nie nosi przypadkiem czarnego opatrunku na udzie? Pamiętam był tu taki, strażnicy mieli małą uroczystość, a on narobił małego zamieszania, bo śpieszno mu było do wyjścia... no i go po tym czarnym opatrunku na udzie pamiętam.

pap

Mógłbyś mi powiedzieć gdzie on teraz moze być??

NPC

- Ech, nie mam pojęcia, nie znam go... ale możesz spróbować z tym opatrunkiem w Punkcie Medycznym, wyglądało na coś poważnego, może coś wiedzą? - Karczmarz najwidoczniej uznał, że spełnił co od niego wymagano, bo wrócił do wycierania talerzy, co jest odwiecznym zwyczajem barmanów.

pap

Pap idzie do punktu medycznego

Leanna

Do karczmy weszła niepewnie dziewczyna w męskim stroju, z zasłoniętą twarzą. Rozejrzała się po obecnych i pierwsze, co przyszło jej do głowty to słowa "podejrzane typki". Ale przecież gdzieś musi się zatrzymać. Usiadła więc przy jednym ze stolików i wyciągnęła z torby wielkiego kocura.

NPC

Do stolika Leanny przysiadł się wąsaty jegomość i spojrzał na nią ze znawstwem. Postawił na stole wielką sakwę.
- Młoda damo, wyglądasz na kogoś, kto potrafi docenić piękno prawdziwej ozdoby... Nie żebyś jakiejś potrzebowała, ale przyznasz, że przyjemnie czasem potrzymać coś ładnego na ramieniu, czy szyi... - Poluzował sznur i ze środka sakwy błyskęło coś złotego. - Otóż mam dla ciebie nadzwyczajną okazję, po nadzwyczajnej cenie... sama zobacz...

Leanna

Zobaczyła. I zdziwiła się.
- Co to ma być? Nie widziałam nigdy czegoś podobnego. - przekręciła lekko głowę. - A poza tym, grzeczne dziewczynki nie rozmawiają z nieznajomymi wąsaczami. Więc masz pan szczęście, że ja do takowych nie należę. - jej głos był trochę przytłumiony przez szal.
Kocur wskoczył na stół i uderzył łapką w sakiewkę.

NPC

Od pacnięcia kocura z sakiewki na stół potoczyły się najróżniejszego kaształtu i koloru ozdoby. Brosze, bransolety, naszyjniki, kolie, pierścienie, pierścionki... złote, srebrne, platynowe, wysadzane drogimi kamieniami, bądź zdobne w dziwne stwory...
- Najwidoczniej, szczęśliwiec ze mnie, spójrz pani, być moze coś przykłuje twoje oko... - powiedział zachęcająco wąsacz.

Klonus

W tym momencie barman zwrócił większą uwagę na nowoprzybyłą, gdyż odezwał sie niskim głosem:
- Zabierz, pani, to wierze z lady. Chyba, że chcesz zapłacić za wszystkie szkody, jakie narobi...

Leanna

Przejrzała przeróżne błyskotki. Lubiła takie rzeczy, to fakt. Była wśród nich wychowywana.
Nagle spojrzała na wąsacza, mrużąc lekko oczu.
- Skąd je masz? Nie są twoje. - wskazała na kilka łańcuszków, które miały wygrawerowane imiona kobiece. Złapała kocura za grzbiet, bo ten zaczął się bawić jakimś pierścionkiem i zrzucił go ze stołu. Popatrzyła groźnie na barmana.

NPC

Wąsacz nie stracił nic ze swojej pewności siebie.
- Są moje w ten czy inny sposób, podoba ci się coś, panienko? Cena jest doprawdy... konkurencyjna. - Tu sprzedawca zaśmiał się cicho, jakby było w tym coś śmiesznego.

Leanna

- Podoba mi się, i owszem, to. - wskazała srebrną bransoletkę, splecioną w drobny warkoczyk. - Ile? Ostrzegam, że bogata nie jestem.
Kocur nie dał się odciągnąć od błyskotek i począł łąpą trącać kolejny pierścionek.
- A jemu podoba się ta obrączka. - uśmiechnęła się. - Także ile?