Etap 0 Sesji: Miasto - Cmentarz

Drago

Jest to wielkie pole z niewielka ilością powykrzywianych, umarlych drzew. Nad ziemią unosi się połmetrowa mgła, w której czają się przeklete pająki, umarłe wiewiórki, szczątki ludzi zaklete przez nekromantów. Nad mgła wystaja krzewy, szczyty nagrobków i małytch pomników przygrobowych. Gdzieniegdzie porozstawiane są rzeźby przedstawiające upiory ciemnosci i postacie wijące się w agoni. W czterech rogach cmentarza znajdują sie wejścia do czterech przeklętych krypt, łączących się pod sobą tunelami zbudowanymi przez dawno zapomnianą sektę.

Galdir

Galdir siada na nagrobku, wdychając stęchłe powietrze cmentarza

- ahh tego mi było trzeba, ucieczki od tego koszmarnego zgiełku

Opiera głowe o posąg i oddaje się rozmyślaniom.

pap

Pap przechadza się po cmentarzu wypoczęty. W razie czego ma sztylet w rękawie. Zauważył Galdira ale nie podszedł do niego.

Galdir

Galdir dostrzegając ruch we mgle, lekko drgnął szykujac puginał

- Kto tam? - krzyknął

pap

Pap wystraszony wyciąga sztylet i przygotowuje się do rzutu nim w nieznajomą postać i mówi:
-Rusz się a zabije!! To ja zadaje pytania nie ty! Kim jesteś ?? Zombiakiem, szkieletem czy moze seksiarzem??

Galdir

<Omg (seksiarzem Very Happy

) >

Parska śmiechem

-Czyż boisz sie zombiaków i szkieletów ? Nie, nie jestem zadnym z nich chociaz laczą mnie z nimi pewne więzy.

pap

ps. Miało być sekciarzem:)
- Jednak jestes jednym z tych plugastw! Chociaż myślisz! Jak się nazywasz i czego tu szukasz??

Galdir

Nazywam sie Galdir i szukam tu spokoju, nie jestem nieumarłym, znajdują się oni pod moją władzą, usiądz wędrowcze, porozmawiajmy.

pap

Pap niechętnie odkłada sztylet. Podchodzi do Galdir i mówi:
-Masz nad nimi władze?? To dlaczego nie wysłałeś ich w chwili kiedy ja chciałem ciebie zabić?? Jak by wstali z grobów by mnie zabili zanim zdążyłbym coś powiedzeć!

Galdir

-Jak juz powiedzialem szukam spokoju nie zwady, nie pragnę miec nowych wrogów. Plejada starszych mi starcza. Widzę wędrowcze żeś zbrojny w sztylety i łuk - uśmiecha się- jestes zabójcą jak mniemam ? Usiądź no koło mnie i łyknij sobie tego pysznego wina - podaje mu bukłak - i opowiedz o sobie.

pap

Pap podchodzi do Galdira i siada obok niego popijając wino z bukłaka.
-Dobre wino masz! Jak widzisz jestem człowiekiem lasu. Kiedyś parszywi badyci przyszli i wyrąbali w pień wszystkich ludzi z wioski.... oprócz mnie. Teraz utrzymuje się z napadania na wozy kupców. Nie lubie mieszczan i innych ras ludzkich! A teraz twoja kolej!

Galdir

-Jako maly chlopiec zylem w miescie. moj ojciec byl kupcem, a przynajmniej tak sie wszystkim zdawalo. Pewnego dnia znalazlem u niego ksiege napisana dziwnym jezykiem. Nie rozumiejac jej zanioslem ja do gildii magow. Arcymag kazal mnie pilnowac, sam zabral mi księge. Ucieklem spod strazy sluzacego arcymaga i popedzilem do domu. Kiedy doń weszłem -głos mu sie lamie, po policzku splywa łza - zobaczylem demoniczną kreature masakrujaca zwloki pewnego maga. Moj ojciec byl nekromantą, magowie przyszli po niego, a on postanowil sie bronic. Wtedy zginęła moja matka a ja zarobilem to - pokazuje palcem na skrywana pod kapturem bliznę- potem wraz z ojcem ruszylismy w podróż, on nauczył mnie nekromancji a ja pomagalem mu zdobywac pozywienie. Pewnego razu napadli nas zbóje. nie zdolalismy sie obronić. Zostałem ogłuszony a mój ojciec został cięzko raniony. Kiedy sie obudzilem nie bylo koni i powozu a mój ojciec lezał martwy. Od tej pory tułam sie po świecie.- Może w przyszłości wbierzemy się do krypty ?-spogląda w mgłe dziwnym wzrokiem

pap

- Widze że nasi rodzice zgineli. Twój i mój ojciec zginął od miecza bandytów. A wiec dziwny zbieg okoliczności. Co do twojej propozycji to czas kilka stworków utłuc! Dobrze mówie??

Galdir

-Myśle ze troche ożywienia nie zaszkodzi ! Ruszajmy wiec !- wchodzi do krypty

pap

Pap wyciąga łuk i rusza za Galdirem.

Galdir

Idzie w skupieniu przez ciemną kryptę uwaznie sasłuchując i wytężając wzrok.

- masz moze przyjacielu hubkę i krzesiwo? - pyta

EDIT: Widzac przed sobą zawalony korytarz z rezygnacją mówi do Pap

-wrocimy tu pozniej kolego... moze kiedys... póki co żegnaj !

Wychodzi z cmentarza kierując się w kierunku sali pojedynków

pap

Pap zmartwiony idzie do karczmy.

Kiba

Na cmentarz wkracza czarno odziana postać to Kiba przyszedł tu by dostać się do krypt w poszukiwaniu skarbów i by móc jeszcze lepiej poznać świat mroku.
Pierwsze co robi to przeszukuje powierzchcnie cmentarza w poszukiwaniu jakiegoś wejścia do katakumb

Drago

Znajduje duże, ozdobione pajęczym wzorem wrota katakumb. Są niestety zamknięte.

Kiba

Kiba próbuje prowadzić ciemność w zamek, ucieleśnić ją i urzyć jako klucza, jeśli to niepomoże spróbuje także wprowadzić ciemność do zamka i go rozsadzić.