Port

Roronoa Zoro

Zoro spojrzał na układającego się do snu Klonusa. "Prawie jak pierwszy oficer. Będą z niego ludzie..." - pomyślał uśmiechając się z zadowolenia. Po chwili usiadł na rufie i wyjąwszy miecz począł skrobać na deskach słowa: "Dare ni mo nifenai yume no senaka wo..." Tuż pod zdaniem wyskrobał także czaszkę z mieczem w zębach, za którą przecinały się dwie katany.

Roronoa spojrzał w niebo i zawiesił wzrok na najjaśniejszej gwieździe. "Już niedługo, już niedługo..." - powiedział do siebie opierając się o rumpel. Wyciągnął kompas i poprawił kurs wprost na północ...

Roronoa Zoro

Po kilku minutach spokojnego chodu Blizqy doprowadził starca do portu. "To ten budynek z szyldem w kształcie łódki..." - powiedział Koyi. "Dziękuje serdecznie." - dodał chwiejąc się na nogach w stronę drzwi. "A teraz już uciekaj, bo jeszcze sprowadzisz na mnie kłopoty." Drzwi trzasnęły, a Blizqy stał samotnie na środku drogi.

Blizqy

- Hm, no tak... Cóż, posiedzę sobie trochę - pomyślał, i poszukał wzrokiem jakiekoś miejsca gdzie można usiąść, najlepiej blisko wody. Gdy takowe znajdzie, siada i spoglądając na morze rozmyśla...
- Co by teraz zrobić... Nie można nosić broni, miasto nie jest zbyt przyjazne... Może zaciągnąć się tak do jakiegoś ruchu oporu? Cóż, się zobaczy - i wciąż tak siedział, w zamyśleniu przypatrując się falującej wodzie.

Roronoa Zoro

Kiedy Blizqy siedział zamyślony na wypatrzonym wcześniej pomoście, wiatr kołysał fale pod jego stopami, a południowe słońce rzucało przyjemne ciepło na jego twarz. Wkrótce jednak doszedł go tupot ciężkich butów za plecami i kiedy wojownik odwrócił głowę, jego oczom ukazało się 2 ubranych w białe zbroje rycerzy. "To on..." - stwierdził jeden z nich spoglądając na jakiś dzienniczek. "Nie ma co do tego wątpliwości." - dodał po chwili. "Tylko gdzie jego łuk?" - powiedział drugi. "Hej, Ty tam. Wstań i pokaż czy nie ukrywasz pod płaszczem łuku, który widzieliśmy wcześniej."

Blizqy

- Łuku? Tej diabelskiej broni? Ha, żartujecie sobie? A zresztą, jak można ukryć łuk pod płaszczem? No, ale jak sobie życzycie... - mówił, rozpinając tymczasem kolejne klamry płaszczu. Gdy skończył, złapał go za kołnierz i trzymał na wyciągniętym ramieniu, potrząsając.
- Hm, najwyraźniej nie chowam w tym płaszczu żadnego łuku. To wszystko? - zapytał, udając irytację.

Roronoa Zoro

Strażnicy spojrzeli na Blizqiego. "Nie wiem, co zrobiłeś z bronią, ale masz szczęście, że się jej pozbyłeś. Zgodnie z zaleceniami Rządu, każdy kto posiada broń ma zostać niezwłocznie aresztowany." - zaczął strażnik. "Nie mamy powodów, aby Cię dalej nękać. Nic tu po nas." - dodał po chwili odchodząc w stronę centrum.

Blizqy

- Idioci... - pomyślał o odchodzacych strażnikach. Znów rozejrzał się po porcie. Mówił sobie że to z ciekawości, ale tak na prawdę to po prostu szukał jakiejś zwady, chciał się trochę zabawić... Tymczasem, założył znów swój płaszcz poprawiając kolejne klamry.

Roronoa Zoro

Los okazał się niesamowicie sprzyjający dla Blizqiego. Bowiem, gdy ten dopinał swój płaszcz, trafiła się prawdziwa okazja do wykazania się. Z jednego z pobliskich domów, z głośnym hukiem wyskoczył przez okno mężczyzna z workiem na plecach i pozostawiając za sobą kurz począł uciekać w stronę miasta. "Pomocy! Złodziej! Zabrał wszystkie kosztowności z mojego domu! Ratunku!" - wykrzykiwała gospodyni, która wybiegła z domu zaraz po mężczyźnie.

Blizqy

- O tak, nareszcie coś ciekawego! - zawołał do siebie i zupełnie wbrew rozsądkowi ruszył biegiem za złodziejem.
- Gdy strażników potrzeba, to ich nie ma... - myślał, starając się nie zgubić złodzieja z pola widzenia. Biegnie, aż zobaczy że odległość do bandyty jest wystarczająco mała, by wykonać jeden z dwóch wytrenowanych manewrów. Dobywa bicza, w prawej dłoni. Jeżeli ulica jest szeroka, rozciąga bat nad głową, robi nim jeden obrót dla nadania prędkości. Przejście na lewą nogę, połpiruet, wybicie. Zamach, wykończenie piruetu z lądowaniem silnie na prawej nodze i szybkie wygięcie nadgarstka i przyciągnięcie do siebie. Cios był wymierzony tak, by zaatakował bandytę z lewej, w bok lub ramię, rozrywając ostrzami którymi zakończona jest broń.
Jeżeli uliczka nie jest dość szeroka, atakuje w przód bez wcześniejszych obrotów, na wysokość kolan uciekającego. Gdy bat będzie już prawie całkowicie rozwinięty, szybko odciąga nadgarstek w lewo, potem w prawo i znów w lewo, obraca rękę by nadać lekki ruch rotacyjny i gwałtownie przeciąga bat w prawo i za chwilę w lewo, by owinął się w okół nogi lub nóg uciekającego.

Jeżeli po którymś z ataków, mężczyzna będzie nadal uciekał, powtarza go atkaując na innej wysokości i z drugiej strony.

Roronoa Zoro

Sam Bóg zrobiłby to tylko lepiej, bo kiedy bicz świsnął w stronę złodzieja, nic nie było w stanie zatrzymać kolejnych wydarzeń. Niemalże idealnie posłany bat zaciął uciekiniera w ramię, wbijając swe ostre końcówki do kości i kiedy bandyta zrobił kolejny krok linka naprężyła się i porwała go w przeciwnym do biegu kierunku, wyrzucając go na znajdujące się przed jedną z chat puste skrzynie. Słychać było tylko trzask pękającego drewna i w powietrzu uniósł się tuman kurzu z odłamkami desek. Zawartość skradzionego worka rozsypała sie na ulicy, a przechodnie zdębieli na widok całej sytuacji. Rabuś leżał teraz nieprzytomny, a Blizqy zwijał bicz po ciosie.

Blizqy

Blizqy obrócił szybko rączkę, tak by bat zwijał się do swojej początkowej i najwygodniejszej zarazem formy. Był z siebie zadowolony. Schował zwiniętą już broń na swoje miejsce i odwrócił w stronę z której przybiegł, poszukując wzrokiem okradzionej kobiety. Jeżeli ją zobaczy, gestem ręki prosi o przybycie. Jeżeli nie, zbiera jej rzeczy z powrotem do worka.

Roronoa Zoro

Na horyzoncie nie było widać okradzionej kobiety i kiedy Blizqy począł zbierać kosztowności z ziemi spojrzał na złodzieja, który telepał się teraz wśród zniszczonych skrzynek. Ku jego zaskoczeniu był to młody, około 15-letni chłopiec, który leżąc w kałuży krwi toczył pianę z ust, drgając niczym struny, a jego oczy świeciły białkami.

Blizqy

- Cholera... Nie... Nie... - szeptał do siebie. Patrząc na chłopaka, widział wspomnienie którego wyjątkowo nie chciał widzieć... Dlatego bez chwili zastanowienie przyklęknął, szybko wyciągając bandaż z torby. Trzęsły mu się ręce. Bał się swoich wspomnień, tego że zaraz to wszystko powróci. Przygryzając wargi przytrzymał kolanem ranną rękę chłopaka, opatrując ją. Miał w tym doświadczenie, od matki.
- Do cholery, niech mi ktoś pomoże! - krzyknął do tłumu, gdy ktoś podejdzie mówi:
- Trzymaj jego głowę i plecy nad ziemią, o tak, właśnie tak. I staraj się nie drgać, to tylko krew!

Roronoa Zoro

Niestety mieszkańcy Draknor nie pospieszyli chłopcu z pomocą. Pomimo tego, kiedy Blizqy zbliżył się do niego, by opatrzeć jego ranę, młodzieniec jakby wyczuł, że człowiek pustyni zna sie na rzeczy i momentalnie przestał się trząść. Słychać było tylko szybki oddech rannego i jeszcze szybsze bicie serca Blizqiego. W międzyczasie na miejsce zdarzenia dotarła gospodyni, która od razu klnąc poczęła zbierać z ziemi swój dobytek. Jednak kiedy zabrała się za podnoszenie rzeczy, które leżały obok rannego chłopca, jej oczy poczęły tonąć we łzach, a kolana drżały równomiernie. "Nie... Ale jak? To nie możliwe. To mój syn!" - wydukała rzucając na bok kosztowności, klękając przy młodzieńcu i pochylając się nad jego głową.

Blizqy

- Nie ma teraz czasu na płacz! Proszę potrzymać jego głowę, podnieść trochę plecy. Delikatnie, tylko trochę żeby krew nie spływała do góry. Tak i spokojnie, wszystko bedzie dobrze... W torbie mam butelkę, ze srebrną szyjką. Będzie mi potrzebna - mówił do kobiety, po chwili już rozrywając zębami bandaż i zawiązując dokładniej poniżej i powyżej rany, tak by nie zawiązać ucisku bezpośrednio na ranie. Gdy dostanie fiolkę, powoli nalewa połowę zawartości do ust chłopaka, po chwili zakręca i odstawia na miejsce. Wciąż zaciska rękę na bandażu, podtrzymując pulsujący silnie opatrunek.

Marius · Wysłany: Sob 20:23, 01 Mar 2008 Temat postu:

Wchodzi do portu i idzie na plażę. Tam czeka na resztę drużyny.

Zonos · Wysłany: Nie 10:17, 02 Mar 2008 Temat postu:

Idzie za Mariusem i staje kawałek za nim.-Musimy czekać na Farcorana-siada-Gdzie on jest?

Farcoran · Wysłany: Nie 12:34, 02 Mar 2008 Temat postu:

Podchodzę so Zonosa i mówię:
A jak myślisz ?hi hi hi

Zonos · Wysłany: Nie 21:04, 02 Mar 2008 Temat postu:

A więc ruszajmy. Mariusie może szedłbyś przodem?-pytam Mariusa i zaczynam iść plażą na zachód.-No dawać! Ruszać się!-popędzam Mariusa i Farcorana.

Marius · Wysłany: Nie 21:42, 02 Mar 2008 Temat postu:

- Mam za ludzka tarczę robić? No dobra. Nie widzę odpowiedniejszej osoby.
Kto będzie krył tyły?
Idzie na zachód.