Kwatera Główna Królewskich Rycerzy

Serindrack

- On nie jest martwy. Zemdlał. No i zgłupiał... - Wypowiedział pospiesznie bard. - Nie wiem niestety co działo się wcześniej. Gdy przyszedłem widziałem obłęd w oczach i te oto trupy. Był jakby... Opętany. Dziwny to stan, bardzo dziwny. Nie mam pojęcia CO mu się stało.

Marayu

Wzruszył ramionami, kapitana słuchając i obserwując też go. Ruszył tuż za nim, przy okazji się rozglądając, ot żeby tylko obejrzeć znane już przecież wnętrze... *Hmph... Ciekawe, cóż to będzie... Zapewne coś, czego nie mam... Ale ja tam nie wiem... Przynajmniej wiem, jak działać przeciw niemu... Tyle że zapewne będzie bardziej nas unikał...* Westchnął krótko po owych zadumaniach, ale zaraz znów się uśmiechnął na myśl o czekających go.. przygodach.

Hedrik

- Nie stój jak głupek, ino zwiąż go. - Wypowiedziawszy te słowa Staront rzucił bardowi line. Mag dalej leżał na ziemi i nie ruszał się. - On już chyba nie stanie. - Powiedział Staront. - Ale przezorny zawsze ubezpieczony. - Dodał.

Marius

Kapitan i Marayu wyszli z gabinetu. Lord Krapat przekręcił klucz w zamku, po czym ruszył korytarzem.
- Za mną. - wydał pierwszy rozkaz nowemu podwładnemu.

Serindrack

Dahrond podbiegł szybko do maga i związał go. Po podwójnym zaciśnięciu sznura wokół tułowia, dociskając ręce do boków, wygiął je i związał dodatkowo z tyłu. Jeśli liny starczy, robi jeszcze kilka oplotów wokół ciała wiążąc dokładniej. Po tym wszystkim zawiązuje mocny supeł, który trudno rozwiązać.

Marayu

Już nawet głową nie kiwnął, bo wiedział, że kapitan zapewne tego nie sprawdza. Po prostu idzie dalej, uważając by w ekstremalnych przypadkach nie potknąć się o coś, czy kogoś potrącić. Poza tym także stara się iść równo za kapitanem, a nawet jego słów słuchając, o ile takowe będą...

Hedrik

- Brawo dzielny bardzie. Już możesz iść, nic już nie jesteś winien straży. Powiedział Staront i zagwizdał. Nagle przyszło dwóch wielkich strażników, wzięli maga i poszli.
- Już się nie martw, moi chłopcy wszystkim sie zajmą. - Staront się obrócił i zaczął iść w swą stronę. - Uff... O mało zapomniałem, masz tu te swoje rzeczy.
+ 150 PD za pokonanie maga.

Marius

Lord Krapat szedł korytarzami, co chwilę to skręcając w inny. Od środka cała struktura budynków Kwatery Głównej Królewskich Rycerzy wydawała się, jak labirynt bez wyjścia.
- Widzę, że masz całkiem nieźle skompletowane oręż i zbroję. Myślę, że tunika straży nazbyt będzie zasłaniała Twoją całkiem przyzwoitą zbroję.
- wszedł w jedne z drzwi znajdujących się po prawej stronie - Wchodź! - dodał szybko.

Serindrack

- Dziękuję... Czy mogę wiedzieć którędy prowadzi droga do wyjścia?
wiem że krótko ale siły nie mam...

Hedrik

- Nooo... Chyba do wyjścia. - Powiedział Staront śmiejąc się pod nosem. Po czym z kieszeni wyciągną manetkę ze garścią złota. - Trzymaj. - Staront się odwrócił i mówił sam do siebie. - którędy prowadzi droga do wyjścia... O mój wszechmocny.
+ 200 złotych monet.

Serindrack

Dahrond postanowił więc na własną rękę poszukać wyjścia. Gdy znalazł je, przystanął w drzwiach, ogarnął jeszcze wzrokiem kawałek siedziby za sobą i wyszedł. Skierował swe kroki do karczmy i postarał się odnaleźć tego, kogo miał przyprowadzić do siedziby. Chciał go ostrzec. Przedtem jednak wyjął lutnię i zagrał melodię wzywającą swego jedynego towarzysza.

Marayu

- Tak, tak, coś tam posiadam.. - Odpowiedział krótko, wciąż za kapitanem idąc. Na wzmiankę o straży nie odezwał się, jedynie niewidocznie ramionami wzruszając. Potem oczywiście nieco przyspieszył, skoro go kapitan pospieszył, kierując się w stronę drzwi, przez które Lord Krapat przeszedł...

Marius

Pomieszczenie to wyglądało, jak sklep, jednak na "ladzie' leżały tylko łokcie rąk jakiegoś człowieka.
- Witam Lordzie Kapitanie - rzekł mężczyzna.
- Witaj Rotonie - odpowiedział Lord Krapat, po czym zwrócił się do Marayu'a: - To jest Twój kwatermistrz.
- Twój? - zdumiał się lekko mężczyzna. - A więc to musi być nowy nabytek Straży Miejskiej. - dodał po chwili z wyraźnym rozluźnieniem, które przyszło zastępując zaskoczenie.
- Jestem Rokin, Naczelny Kwatermistrz Straży Miejskiej, ale nie lubię, kiedy inni mnie tak nazywają. Mów mi po imieniu. - przedstawił się.

Marayu

Kiwnął lekko głową i podszedł bliżej, by uścisnąć dłoń dłoń mężczyzny. - Tak jest, Rotonie. - Po uściśnięciu dłoni, kontynuował. - Ja jestem Marayu, ee... Tymczasowy Osobisty Asystent.. Kapitana Do Spraw Poszukiwań. - Odpowiedział, nieco dziwnie, bo niezbyt płynnie, i na dodatek nie pamiętał własnego stanowiska. Ale w końcu pierwszy raz się z nim przedstawia...

Marius

- A więc co dla NIEGO? - zapytał Roton pokazując nosem na Marayu'a. - Pakiet standardowy Strażnika Miej...
- Nie. - urwał Lord Krapat. - Myślę, że dwie opaski na ramiona, chusta i proporzec wystarzczą.
- Skoro tak ... odpowiedział kwatermistrz z lekkim zawiedzeniem.
Mężczyzna schylił się pod "ladę" i po chwili wynurzył się z kawałkami materiału w ręce.
- Powinny pasować. Przymierz. - powiedział Roton kładąc kostium na "ladzie".

Hedrik

Serindrack za sobą zobaczył ino pełno strażników sprzątających zwłoki. Nagle przyleciał towarzysz barda, usiadł mu na ranieniu. "- Już jestem bezpieczny? -" Powiedział smoczek telepatycznie. Po czym zaczął kaszleć czarnym dymem.

Serindrack

Dahrond odpowiedział - "Jestem wolny, a więc tobie nic nie grozi. Gdzie się podziałeś, gdy byłem w niewoli? Mam nadzieję że wszystko było z tobą dobrze." - Odrzekł, po czym razem z towarzyszem ruszył w stronę karczmy, wszedł i zaczął szukać wzrokiem tego, kogo miał stracić.

Marayu

Popatrzył się na "strój strażnika" chwilę, a potem wziął do rąk, by trochę dokładniej obejrzeć. Zaraz też zaczął go na siebie "narzucać" i układać, by leżał jak najdokładniej. - Hmmm... Trochę dziwaczne.. - Ocenił. Nieważne, jakby to wyglądało, i tak by ocenił identycznie... - Ale oczywiście może być, jeśli trzeba... - Dodał szybko, by nie sprawiać wrażenia, że mu coś nie pasuje.

Marius

- Leży, jak ulał - powiedział z usmiechem na twarzy Lord Krapat i poklepał Marayu'a po plecach (zbroi).
Roton był najwyraźniej dumny, że od razu dobrał odpowiedni krój i rozmiar; w końcu jest przecież Naczelnym Kwatermistrzem.
- Od tej pory, pamiętaj, - pouczył podwładnego Kapitan - jeśli będziesz czegokolwiek potrzebował, to przyjdx do mnie, albo do Rotona.
Lord Krapat nieco się zamyślił. Widać to było po tym, że drapał się po gładko ogolonym podbródku.
- Strój już masz, to teraz... PRZYUCZENIE! - wrzasnął Kapitan zadowolony, że sobie przypomniał; z radości klasnął w dłonie.
- Chodźmy! - powiedział do Marayu'a i potrzedł do drzwi.

Marayu

Wzruszył ramionami, raczej obojętnym będąc względem ubioru. Przynajmniej się będzie wyróżniać z tłumu... Och, ale nie o to chodzi! Pomoże farmerom! Czyż to nie wspaniałe? Raczej nie... Ale na początek jego "kariery", jak sam sądzi, to jest zadanie w sam raz. Wyprostował się więc jeszcze bardziej, o ile mógł, a twarz mu też "skamieniała". Potem, cały czas wyprostowanym będąc, poszedł za kapitanem, prawie że marszem.