Karczma "Pijany Feniks"

Eroon

Rozumiem... - chwile pogrążam sie w zadumie "hmm... zatem zazdrość... ciekawe czy to był mąż barmanki czy tylko narzeczony... ale to i tak nie zmienia istoty rzeczy, naszyjnik raczej nie był kradziony, jest on tylko pomysłem aby sprawić Avane przykrość..." znowu biorę do ust butelke, jednak tym razem bez udawania biorę z niej łyki "ech, ale przeciez ma powody by ją nienawidzić... jednak do kradzieży sie nie posunę aby złagodzić kogoś ból..." spogladam na Avane, a następnie pod stół - cczy to, ten dżentelmen ooo, którym mówimy?

Serindrack

Serindrack wchodzi za podejrzanymi mężczyznami, stawiając ostroznie kroki.

Kaleb

Serindrack zauważył, jak mężczyźni wzięli z baru piwo i przysiedli się do jednego ze stolików.

Drago

- To coś? Żartujesz sobie? - Avana spojrzała na tępo patrzącego w przestrzeń osiłka - nie, tamten był inny. Szkoda że tak szybko zginął... Znaczy zaginął - poprawiła się szybko. Ale zostawił mi śliczną pamiątkę - powiedziała okręcając palec na naszyjniku...

Serindrack

Serindrack przysiada się do stolika. -Witam szanownych panów, czy mogę w czymś pomóc? Przypadkowo podsłuchałem waszą rozmowę...

Kaleb

- Co?!
- On?!
- Cholera!
- Co teraz?!
- Nie wiem!
- To co ja mam wiedzieć?!
- Nie wiem!
- Zamknij się!
- Dobra!
Kyrzczeli zamotani mężczyźni. Informacja wyraźnie nie była dla nich zbyt radosną... Po kilku minutach jakoś doszli do siebie... Byli ubrani w skórzane zbroje, pełne, przy pasie nosili pierwszy - długi, widać że ciężki miecz, drugi zaś - dwa krótkie, zgrabnie wyważone miecze. Byli do siebie podobni, obaj zielonoocy, z długimi, czarnymi włosami i szramami na twarzy. Ten z jednym mieczem przemówił:
- Bo widzisz... Nie chcialiśmy zbytnio by ktoś się dowiedział, no ale skoro wiesz, to nie ma wyboru... Pomożesz nam, albo Cię zabijemy... - mówił już spokojnie, przyglądając się Serindrackowi.

Serindrack

-Nie wiem, czy byście mnie zabili. Ale i tak wam pomogę. Za 1/4 zysku.

Kaleb

- 1/4 zysku? Nie żartuj! - odpowiedział drugi.
- Nie damy Ci więcej niż 1/10! To w końcu my sililiśmy się nad mapą i planem! - znów powiedział pierwszy.
- I uwierz, bylibyśmy w stanie mierzyć się z najlepszymi, więc i Ty nam wyzwania nie stanowisz! - znów rzekł drugi.

Serindrack

-No to 1/6. Co wy na to? Ale i tak nie mam nic do roboty... Pomogę wam... O co chodzi?

Kerende

-Bardzo śmieszne.- spojrzałem na chichoczącego Dzikiego.- Tylko uważaj na tłumy pędzące do karczmy.
Wszedłem do karczmy i szukałem dwóch wolnych miejsc przy ladzie.

Kaleb

Ten z jednym mieczem odpowiedział:
- Dostaniesz 1/10, nie więcej... I tak Ci wystarczy, to duża suma! Więc tak... Dowiedzieliśmy się od pewno człowie...
- Zaufanego zresztą... - przerywał mu drugi
- Tak... Zaufanego człowieka, że w Wieży Magów znajduje się...
- Skarb! I to nie byle jaki... O tak!
- Więc mamy mapę, która wskaże nam gdzie jest ten skarb... To jest mój b... - wskazał na towarzysza, który natychmiast wtrącił się:
- Bratem jego jestem... Tażka się nazywam...
- Ja zaś jestem Łylerz... No, ale mniejsza z tym... Wiemy, że chodź mamy dokładną mapę, jest tam pełno niebezpiecznych stworz... Nie przerywaj! - skarcił brata, wyraźnie widząc jego zmiary - Więc, jest tam pełno stworzeń i pułapek... Wyglądasz mi na Maga, więc z bestiami sobie poradzimy... Przydałby się jednak jakiś Łowca, Łotrzyk czy Wynalazca, który potrafiłby dojrzeć i rozbroić pułapki... Więc gdy tyl... Nie przerywaj powiedziałem! Jeżeli tylko takiego znajdziemy, możemy ruszać. Masz jakiś pomysł? - dokończył, wzrokiem swym uciszając brata, wyraźnie chcącego dodać komentarz.

Klonus

Klonus wchodzi do karczmy. Od razu podchodzi do karczmarki i pyta:
- Kiedyś był tu taki mały pokoik do wynajęcia. Nadal można z niego skorzystać?

Serindrack

Ktoś chyba niedawno wszedł. Oglądajcie się za łowcą w towarzystwie dzikiego chłopca. Widziałem jak wchodził tutaj, ale straciłem go z oczu, może pomoże...

PS:Może morze pomoże, a jak morze nie pomoże, to pomoże Pomorze!

Kaleb

- Ciężko go dojrzeć w tym tłumie...
- A zresztą, powiedz może jak wygląda... - mówili bracia.

Serindrack

-Niedawno tu wszedł, wygląda mi na łowcę. Był w towarystwie dzikego chłopca. dojrzałem jedynie, długi płaszcz podróżny. Był bardzo wysoki. Powinien być niedaleko.

Kaleb

- Daj spokój, nikogo takiego nie widzę... Za to mamy pewnego znajemego, który nie tylko radzi sobie z pułapkami, ale i z zamkami...
- Chodzi Ci o tego złodzieja? Czy Ty myślisz, że Nurz się zgodzi?
- Zgodzi się, zgodzi... Na takie rzeczy nigdy nie odmawia...
- Więc nie ma na co czekać, skoczę po niego, poczekajcie! - jak powiedział, tak zrobił i po paru minutach wrócił w towarzystwie niskiego mężczyzny, którego całe ciało okrywał płaszcz, w odcieniu głębokiej czerni, spod którego widać było błysk błękitnych oczu.

Eroon

Troche sie podnoszę na usłyszane słowa "ach, to tak sprawa wygląda... jeden facet, narzeczone dwie, naszyjnik jeden, ale tylko jedna która go dostała... hmm... jednak sprawca całego zamieszania miłosnego i zazdrośći zniknął... zatem... aby wszystko wyjaśnić... najlepiej teraz, było by chyba go od..." - hmm... mmogłabyś, mi coś o nim opowiedzieć? zzaciekawiła mnie ta, hhistoria... jak to, zzaginął?

Drago

Kerende

Karczma była dziś tak zatłoczona że przy ladzie było tylko jedno miejsce... reszta - miejsca stojące. Dziki usadowił się na tym jedynym, nie przejmując się towarzyszem i prosząc o, jak się wyraził "Mocniejszy Trunek". Po jednej stronie Dzikiego miejsce zajmował chuderlawy gość w śmiesznej czapce a po drugiej, niewyglądający na intelektualistę osiłek.

Klonus

- Pewnie. Zależy tylko jak stoisz z pieniędzmi - powiedziała z uśmiechem karczmarka - piętnaście sztuk złota się należy...

Eroon

- Zwyczajnie. Zostawił kartkę u mnie w sypialni. "Kocham Cię, wyjeżdżam w cieplejsze rejony szukać szczęścia, zostawiam Ci pieniądze i naszyjnik" - Avana westchnęła - wynajęłam do szukania nawet kilku strażników, zapłaciłam im nawet żeby go wytropili... ale przepadł.

Kerende

Podszedłem do Dzikiego i popatrzyłem na niego.
-Hej! Dziki!- starałem się przekrzyczec hałas w karczmie.- Weź jakiś nie za mocny trunek chce byc jeszcze trzeźwy, bo w planach mam wyjście i pobłąkanie się po mieście [melanżyk ^^]. Może pójdziemy na targowisko i coś kupimy do jedzenia.

Klonus

- Nie teraz. Prawdopodobnie źródło twoich bolączek przyjdzie tu rano. Wówczas będę potrzenował miejsca, w którym spokojnie "porozmawiamy". Gdy wejdzie i zapyta o Klonusa, poproś, by usiadł i poczekał. Ja muszę iść, ale rano wpadnę, zobaczyć jak sprawy sie mają.
Klonus wychodzi do Kwatery Straży.