Zagajnik

Marius

- Phi! Miałabym sobie ubrudzić świeżo wypielęgnowane paznokcie? Nigdy! - Powiedziała wyniośle kobieta.
- NO RUSZ SIĘ WRESZCIE IDIOTO! - wrzasnęła na męża.
Mężczyzna spuścil głowę i zaczął szukać gałęzi.

Zonos

Kopnięty w miednicę kościotrup zawiesił się przez chwilę na kręgosłupie po czym padł... Jego miecz lekko przeciął lewę ramię łowcy. Już nie powinien więcej robić kłopotów gdyż nie ruszał się... Sztyletami nie udało oderwać się ramion, okazały się zbyt silne. Kop, który miał przeciwnika przewrócić jedynie trochę go odepchną, a szkielet natychmiast podbiegł gdy Ferdas zbliżał się do ostatniego. W tej chwili łowca poczuł zardzewiały metal w swoim lewym przedramieniu. Cios był na tyle mocny, że przebił przedramię w połowie po prawej. Szkielet natychmiast wyciągnął zakrwawione ostrze, a rana zaczęła krwawić. Następnie Ferdas zaatakował trzeciego... Manewry były wykonywane prawidłowo jednakże, łowca zauważył, że kości są zbyt odporne na uderzenia sztyletami. Bardziej przydawały się uderzenia obuchowe i miażdżone. Z kolanami przeciwnika nic się nie stało i gdy ten już miał zadawać cios dostał "z bara" i przewrócił się momentalnie próbując od razu wstać.

- 2 HP za przecięte lewe ramie
- 8 HP za przebite przedramię
- Krwawienie
- Nie może poruszać lewą ręką

Hedrik

Hedrik dalej poszukuje kłód i gałęzi. Jeżeli nic nie znajdzie pyta się chłopa. "- Ty coś znalazłeś mało gadatliwy kolego?" Gdy mężczyzna coś znalazł Hedrik podkłada drewno pod koła by była lepsza przyczepność i zaczyny pchać wóz prosząc chłopa o pomoc.

Marius

Mężczyzna już otwierał usta, już chciał coś powiedzieć, ale machnął tylko ręką i jął dalej szukać gałęzi.

Hedrik

Hedrik podłożył swoje gałęzie pod koła wozu i czeka aż mężczyzna jakieś znajdzie i też podłoży pod wóz.

Marius

Gałęzie rzucone, ale tak jakoś wóz sam nie chciał się przemieścić.

Kobieta raz to patrzała na męża, raz na ćwierkające zające. Wink

Hedrik

- To ja już kurwa nie wiem co mam zrobić. Może zaklaszcze uszami i wóz ruszy. -
Hedrik załamuje ręcę i patrzy na minę pary.

Marius

- Jeśli to pomoże... - odpowiedział nieśmiało mąż.
Kobieta złapała się za głowę. Mało nie zemdlała słysząc "mądrą" odpowiedź mężczyzny.
- A mogłam posłuchać mamy i wyjść za tego barda...

Hedrik

- Przez ten wóz już zapomniałem co miałem zrobić... - Hedrik wpadł na pomysł by pod wozem stworzyć "Pnącza" by wypchały wóz do góry i wtedy go popchnąć na twardszą równinę.

(Skończ już z tym wozem... PROSZĘĘ!!!!)

Marius

Pnącza wystrzeliły z wielkim impetem (w lesie moc natury jest większa; -3 many). Miały w sobie taką siłę, że rozniosły wóz w drobny mak.
- No to pięknie! :/ - powiedział Mężczyzna.
Kobietę aż zamurowało.

Hedrik

- I wóz w chuj bąbki strzelił.. Dowidzenia wszystkim. -
Hedrik idzie dalej własną drogą.
(Marius, ciągniesz tą historie klonusa czy jedziesz swoją??)

Marius

- Czekaj! - krzyknęła kobieta biegnąc za Hedrikiem.
- Nie zostawiaj mnie tu z tym niedojdą. - ciągnęła dalej.

Hedrik

Hedrik się odwrócił i powiedział.
- A po co mi ty?? Żeby inno przeszkadzać i mnie denerwować? Jak tak to chodz ze mną. -
I Hedrik znów poszedł w swoją strone

Marius

Mężczyzna zniknął za zaroślami.
Kobieta szła bacznie przyglądając się Hedrikowi.
- A kimże to jesteś, o Cny Panie, iż to się Ciebie roślinność wszelaka słucha?

Hedrik

Hedrik spojrzał na kobięte i zaczął mówić jej akcentem.
- Oj zacna panno, jam jest Hedrik, który rośliności rozkazuje, a tamten pan to mąż był pani? Może pomagier, ale panna tak płodnie wygląda że na ojca bym stawiał. -

Marius

- Ta ofiara losu, to mój mąż jest. - syknęła kobieta oglądając się za siebie.
- Ale już niedługo. - dodała.

- A co Cię, o cny Hedriku, sprowadza w te knieja? - zapytała z niespodziewanym uśmiechem.

Hedrik

- Poszukuję większej wiedzy alchemicznej i może swej dziewki też szukam. -
Mówiąc te słowa Hedrik uważnie przygląda się kobiecie. - Aha... I imię pani mogę się dowiedzieć?

Marius

- Na imię mi Roda. - powiedziała z uśmiechem kobieta.
- A opowiesz mi, co ta za sztuka, ta cała "alchemia"? - zapytała.

Hedrik

- Alchemia narodziła się w kuchni piękna i jest studiowana do teraz. Twoje pachnące perfumy są stworzone z alchemii i wiele innych rzeczy. - Opowiadał jej Hedrik idąc dalej naprzód.

Marius

- O jej, to cudownie! - zapiszczała z radości Roda.
- Ale muszę Ci zdradzić, że to nie perfumy, jeno mój własny zapach. Od dziecka pachnę kwiatem bzu.