Zagajnik

Kaleb

Zkalęcie Płonącej Włóczni udało się! Efekt był całkiem niezły, bo broń długa i solidnie wyglądającą była. Stworzenie zaatakowało. Zbyt dobrze, by Tirodrack był w stanie uniknąć ciosu - lecący skośnie topór rozerwał skórę na ramieniu, ukazując gdzieniegdzie malowniczy widok zakrwawionej kości ramiennej. Chłopak był nieprzytomny, więc dawanie mu mikstury leczniczej było bezsensownym. Zaś wypicie mikstury many, pozwoliło odzyskać całą energię magiczną Magowi.

Traci 4HP.

Antharas

Idę powoli przez Zagajnik i szukam czegoś ciekawego , jeżeli nic nie zauważę to staję w miejscu i rozglądam się uważnie po czym siadam pod najbliższym drzewem

Tirodrack

-Kiedy to skubane bydle padnie ? -Pytam sam siebie.
Wyczarowywuję płonącą włócznię i rzucam (w przenośni) nią w przeciwnika.

Deithe

Bezimienny rzeczywiście spotkał coś ciekawego. Z drzewa tuż przed magiem wynurzyła się Aranea i spadła z gracją na ziemię.

Antharas

Szybo staram się strzelić w Areanerę mniejsza kulą ognia po czym staram się przyzwać Płonącą Włócznię i rzucam nią w to stworzenie ...

Deithe

Bezimienny traci 8 many.

Mag rzuca Mniejszą Kulą Ognia w Araneę. Ta jednak odskakuje z łatwością. Kula trafia w jakieś drzewo i zapala je. Stworzenie zaczyna biegiem okrążać czarodzieja. Ten przyzywa Płonącą Włócznię. Pocisk szybuje i w ostatniej chwili zahacza o staw potwora. Włócznia dosłownie odrąbuje jedną z nóg wielkiego pająka. Ten jednak ma jeszcze siedem, więc mimo, że słychać wysoki pisk, Aranea biegnie dalej. Skacze.

Wielki pająk ląduje wprost na Bezimiennym przewracając go z dziecinną łatwością. Wbija w niego potężne szczęki.

Bezimienny traci 5 HP i jest zatruty.

Aranea przypatruje się swojej ofierze. Mag nagle czuje się odrętwiały. Czuje jak mozolnie bije jego serce. Stara się poruszyć, ale nie może. Jego serce bije coraz wolniej... wolniej... zatrzymuje się.

Bezimienny umiera zabity przez jad Aranei. Wielki pająk zaczyna go ciągnąć do swojej kryjówki by wypić wnętrzności, gdy rozpuszczą się dostatecznie przez kwas.

Wybierz sobie przedmiot, który chciałbyś zachować w Zaświatach

Kaleb

Płonąca Włócznia wyczarowana była wcześniej, więc pozostało jedynie jej użyć. Wyszło naprawdę świetnie - broń rozerwała pierś stwora, który z głuchym hukiem uderzył o ziemię. Martwy.

Tirodrack zdobywa 75 PD!
Awansuje!

Tirodrack

Szybko biegnę do zranionego chłopca i staram się go ocucić.
- Oby tylko żył i nic takiego koszmarnego mu się nie stało - Myślę sobie.

Kaleb

Na całe szczęście nie było to nic poważnego. Ale jedynie obrona kijem i pomoc Tirodracka uratowały mu życie. Był nieprzytomny, poparzony tam gdzie trafiła go kula ognia, z lekka poraniony i nieźle poobijany. Jednak nie było to nic poważnego. Magowi nie udało się ocucić chłopaka.
- Czy on nie żyje? - zapytał cicho młodszy chłopiec, podchodząc bliżej. Widać, za wszelką cenę chciał ukrywać łzy.

Tirodrack

- Nie wiem poczekaj chwilę, i proszę nie płacz. Wszystko będzie dobrze. - Mówiąc to sprawdzam chłopakowi (temu który leży na ziemi ) puls.

Kaleb

Puls był dobrze wyczuwalny, chłopak był po prostu nieprzytomny, wyczerpany i poraniony. Nie było to nic poważnego. Młodzieniec otarł łzy i podniósł głowę, z lekkim uśmiechem spoglądając na brata.

Tirodrack

- Nie martw się poczekamy, aż twój brat się obudzi. - Mówię do małego chłopca. I siadam obok nieprzytomnego.
- A czemu tak właściwie się tu znaleźliście ? - Pytam młodszego z braci.

Kaleb

- Dziękuję Panu! - zawołał chłopczyk, siadając na kamieniu.
- My... Mieszkamy niedaleko. Szliśmy po wodę, kiedy napadło nas to coś. Brat kazał mi uciekać... - zawstydzony lekko objawem swojego tchórzostwa opuścił głowę.

Tirodrack

-Nie martw się -Odpowiadam z uśmiechem na twarzy.
-Zostań na chwilę przy bracie . M=-Mówiąc to podchodzę d zabitej bestii i ją przeszukuję.

Kaleb

Chłopiec nie zmieniając pozycji, wciąż spoglądał na brata.
Bestia wyraźnie nie należała do nazbyt cywilizowanych... Poza bronią i podartą skórznią, miała przy sobie jedynie jakieś wędzone mięso, gdzieniegdzie pokryte zielonym czymś. Nie wyglądało to nazbyt apetycznie...

Tirodrack

Zostawiam bestię w spokoju i podchodzę do chłopców i czekam, aż starszy się obudzi.

Kaleb

Tirodrack nie musiał czekać długo. Po kilku minutach chłopak otwrzył oczy, nerwowo siadając i z częstymi mrugnięciami, zdezorientowany, przyglądał się temu co dzieje się dookoła. Westchnął z ulgą, gdy zobaczył bestię martwą.

Tirodrack

-Witaj! Czy coś ci się stało ?-Pytam się rzyczliwie chłopca. I wręczam mu miksturę leczącą.

Kaleb

- Nie, to nic... Ale jestem Ci wielce wdzięczny. Uratowałeś mi życie. Powiedz, jak mogę się odwdzięczyć? - odpowiedział chlopak, odpychając ręką miksturę leczącą i kiwając głową, co miało znaczyć, że jej nie potrzebuje.

Tirodrack

- Odwdzięczyć się?! - Pytam się uniesionym głosem
- Odwdzięczyć się nie masz za co i po co ! To był po prostu mój obowiązek!