Targowisko

Kerende

-Co, co to jest?-zapytałem się z lekkim uśmiechem na twarzy.- To mówi?- spokojnie czekałem na odpowiedź gościa.

Eroon

ekhm... - zastanawiam sie po czym chwytam hełm i chowam go z powrotem do plecaka - nnie, nie mówi... tto... to tylko zwykły hełm - zamykając plecak gadam z myślami "do diaska! nie wiem jak wszedłeś do mojego umysłu, ale wiedz że niedługo cie sprzedam, zapewne gadająca głowa sporo kosztuje!" zawiązuje torbe, i odwracam się w strone nieznajomego i ponownie badam go wzrokiem. Odzywam sie do niego ponownie - ekhm... tak... - zerkając na "wóz" - wwyruszam w, podróż, i pposzukuję... gildii, gdzie mmmógłbym nająć, jakiegoś, ochroniarza... wyglądasz, mmi na takiego, cco w tym siedzi, wwięc... nnie masz przypadkiem, ppojęcia, gdzie ttaka, jest? - zastygam na ostatnim zdaniu "matko, a jeżeli to jakiś rabuś? bez wątpienia! o tej porze na ulicy? ekhm... mhm, Stukaczu? czy poza gadaniem, możesz robić co innego? może przybiegniesz tu resztą swego ciała i go powalisz?" staram sie nie trząść ze strachu, sięgam do pasa trzymając ręke na miksturze

Drago

Stukacz po raz pierwszy nie odpowiedział na wezwanie. Słychać było tylko urywane słowa z plecaka. Coś jak "Cholera" i "Nie Mogę Oddychać". Najwyraźniej Stukacz przeniósł się do tego zakutego łba...

Eroon

Odwracam łeb w stronę plecaka - to, tty, dopiero wsz... a co zrobiłeś, zz, ppoprzednim, llokaterem!?! tteg... o... - potrząsam plecakiem, jednak szybko orientuję się że nie wszyscy znają moje dziwaczne sekrety. Odwracam się w strone nieznajomego przybysza - ekhm... ttego, plecaka! tak... ooj, ii, nieraz lubię czytać, kksiążki... ppoza nimi, nic nie mam! aa, szczury, je jjeszcze, zjadają... - "mhm, może biedaka, i do tego wariata zostawi ww, spokoju..." przez chwile milczę, po czym ponownie kieruję pytanie - ekhm... wwracając, do pytania... to, nnie znasz, kogoś takiego, kkto mógłby mi, potowarzyszyć?

Serindrack

Serindrack wchodzi na targowisko, udając się w stronę dzielnicy, gdzie znajdują się domy mieszkalne.

Kerende

-Z tego co zrozumiałem to powiedziałeś, że książka gada?- zapytałem się patrząc na gościa jak na wariata.- Jak chcesz to zawszę mogę ci potowarzyszyć. Mój kompan odszedł więc mam trochę czasu. Jak twe imię brzmi? Ja się nazywam Kerende.

Eroon

Ach, nnie nie! tto... była to mowa, do sszczura... o! uciekł już! - wskazuję ręką gdzieś koło wozu, po czym zastygając ponownie kieruję wzrok na nieznajomego - hmm... ttak - wyprostowuję się, i spoglądam na nieznajomego troche spod kąta "mhm... mmoże, nie jest jednak rabusiem?" niepewnie stawiam dwa kroki aby stanąć przed nim, i powoli wyciągam ręke - Eee, Eroon... - Zerkam za siebie na wóz - Wwłaśnie, wwyruszam zz, tego, miasta, nna północ... Sskoro, jjesteś chętny, mmożesz mi, potowarzyszyć, jednak... - Sięgam do kieszeni, i zerkam na Kerende spode łba - jjak, narazie nie jestem ww stanie cie, oopłacić... Cchociaż... Wiem! - zatrzymuję zdanie "zz, idiota! jeżeli mu powiem że pójdę po zapłate w Kwaterze Rycerskiej, to na pewno mnie zabije zaraz po tym jak odbiore pieniądze!" - ekhm... cchodzi o... o nagrode! tak! za znalezienie Sssz, araka... znajomego, bbarmanki, z karczmy... ponoć, nnagroda jest, niemała... co ty na to, tt,owarzyszu? - Podaję dłoń na przybicie umowy, z płochliwym uśmiechem

Serindrack

Serindrack podchodzi do gadających mężczyzn[Mam na myśli Eroona i Kerende]-Witam, szanowni panowie... Podobno ruszacie na północ? A nie przydał by się wam... Mag i nekromanta w jednym???

Kerende

Uśmiechnąłem się ironicznie.
-Pieniądze nie są potrzebne.- powiedziałem spoglądając na Eroona.- Wybacz. Nazywam się Kerende i jestem łowcą. Zawsze będziesz mógł na mnie liczyć. Łupy na pół. To jedyna "opłata" jakiej wymagam. Sprawiedliwy podział nie jest zły.- uśmiechnąłem się do Eroona.- Prowadź.

Eroon

Przygląda sie chwile łowcy "hmm... może jednak nie jest taki zły... inaczej pewnie już by grzebał w wozie..." po zbadaniu go dokładnie wydobywam z siebie trwalszy uśmiech... - Ww, porządku... Moje iimie, już słyszałeś, a jestem, wynalazcą - podchodzę do wózka i go chwytam - Nniegdyś, sstała tu pracownia... - spoglądam na swoje stopy które stoją na popiołach - Jjednak jak widzisz, teraz już nnic, tu po mnie... Spróbuję jednak, uukończyć, ddzieło innego który także ttu, pracował... Mam nadzieję, żże podczas ttej, podróży, uda mi sie, oosiągnąć pewne rzeczy... Spłacę sswój dług, wwręczając ci to, cco być może, wwkrótce wynajdę... - Wyjeżdżam ze zgliszczy i podjezdzam obok łowcy - Przed nami ddroga długa... Wwpierw chciałem sie udać, ww góry, do przyjaciela, mmego... Ppomógłby nam on, jjednak, wwcześniej udajmy sie do kkarczmy... Noc jjeszcze długa, a pozatym... - Urywam, i zatrzymuje sie wraz z Kerende gdy na drodze do karczmy staje czarodziej "skąd on wie gdzie sie kierujemy? przeklęci magowie! pozatym nekromanta!? zapewne chce z nas uczynić swe martwe sługi... a być może, ta głowa z plecaka go przyciągła... może mu ją... nie! zanim nie odkryję kim jest stukacz, niech ani sie nie waży mi ją odebrać!" sięgam po miksturę o paskudnym zapachu będąc gotowy do jej rzucenia, i na chwilę upuszczam wózek - Zzejdź nam z drogi, ccczarnoksiężniku... - Zerkam na Kerende pytająco, wytłumaczając przy tym swoją niesympatie do maga - Nnie mam zzamiaru, ppodróżować z kimś, kkto bbudzi, martwych... - Oczekuję reakcji Kerende

Kerende

Wyciągnąłem sztylety i zacząłem się nimi ostrożnie bawić.
-Nowe.- uśmiechnąłem się patrząc na nie.- Nie używane.- kątem oka spojrzałem na nekromantę.- Może się przydać, ale ty jesteś szefem.- szepnąłem do Eroona.

Eroon

Podnoszę miksturę pokazując ją łowcy - Ddroga, wwynalazcy jjest, dalece oodległa, drodze maga... jjeszcze, nekromanty... - spoglądam na maga z lekkim wstrętem, jednak zaraz oglądam sie za siebie na szczątku budynku "hmm, a gdyby Gordak..." - Ppowiedz nam, nnieznajomy... iilu to już, do życia, pprzywróciłeś? I, ddlaczego chcesz, zz nami, podróżować?

Serindrack

- Poszukuję ciekawych przygód, oraz sensu mego życia. A jeśli chodzi o przywracanie do życia, to niewiele miałem ku temu okazji. A co, chcecie kogoś ożywić? Mogę pomóc... - Serindrack podaje rękę wynalazcy -Jestem Serindrack.

Kerende

-Szukasz wyzwań?- spojrzałem na Serindrack'a.- Co umiesz nekromanto?- schowałem sztylety i podałem rękę nekromancie.- Kerende. Jestem łowcą. Pewnie zauważyłeś.

Serindrack

-Taa... Potrafię "ożywić" kogoś... ale nie będzie on myślał... ot, martwa kukła... znam się też nieco na magii... No i mój sztylet... Śliczny, zatruty sztylet...

Eroon

Ostrożnie chowam miksturę - E... Eroon - Podaję dłoń nekromancie, ale szybko ją wyrywam z uścisku i cofam sie do łowcy. Szepczę mu do ucha - Nnie ufałbym, mu... tten jego, zzatruty, sztylet, wwcale mi sie, nie podoba - Po czym zerkam na zgliszcza, a następnie na wózek myśląc "hmm... nekromanta? głowa czarnego rycerza... a może jednak mógłby sie przydać... kto wie ile wieków widział ten rycerz..." kieruję podejrzliwy wzrok na Sedindracka - Ww, porządku... możesz zz nami, iść, ale... uumówmy sie tak... nnie będziesz rzucał, zzaklęć, pprzynajmniej nie, przy mnie... nnienawidze ttej, nielogicznej, magii... - zastanawiam sie chwilę "hmm... martwa kukła? a gdyby ją przywiązać, i... ciągnęła wóz... było by to, całkiem... nie... nie nie, nie!" oglądam sie na zgliszcza - Tylko, aaani sie waż, ppróbować tu kogoś ożywić! Ughr... - Chwytam wóz, i ciągne go w stronę karczmy - Chodźmy, zzaczyna, śświtać... ww karczmie, mmam jeszcze jjedną, sprawę... ruszajmy

Kerende

-Będzie się działo.- pomyślałem i ruszyłem za Eroon'em.

Ar-Pharazon Złoty

Barbarzyńca wchodzi na targowisko i rozgląda się za jakimś bogato wyglądającym sklepem z miksturami, reagentami, bądź innymi magicznymi używkami. Jeśli znajdzie takowy ładuje się do niego szukając sprzedawcy.

Demogorgon Biały

Salietti podążający nadal za Arem zwraca jego uwagę na witrynę jednego ze sklepów. Przez oszkloną witrynę zobaczyć można półki uginające się od wszelakiej maści butelek różnych barw i kształtów.
Nad drzwiami wisi nieco przekrzywiony szyld "Eliksiry Dla Każdego".

Salietti Mroczny

Zwracam się w stronę barbarzyńcy - No to ja sobie przpomniałem o sprawie którą miałem załatwić w sklepie z artefaktami. Narazie się na chwilę musimy rozstać. Tylko nie wybij ludzi na targowisku bezemnie. - Mówię do Ara z uśmiechem na twarzy i mrugam do niego porozumiewawczo. Następnie kieruję się spowrotem w stronę sklepu z artefaktami.

(A ja wróciłem Twisted Evil

Ale na chwile bo nie z mojego kompa hah Very Happy

)