Zajazd "Uśmiechnięta Podkówka"

Jurgin

- Kasandro, ale oni mogą znać drogę na pustynię. Myśleliśmy, że narazie nie da się tam dotrzeć, a może dzięki nim... - Jurgin przerwał gdy zobaczył nadchodzącego chłopaka, spojrzał na niego i powiedział - a kto pyta, bo mnie nazywają Jurgin.

Kasandra Wredna

Kasandra podzieliła jedno z udek na kawałki w razie gdyby Kocur zechciał się poczęstować. Wypiła nieco miodu i odpowiedziała chłopakowi:
- Oficjalnymi najemnikami nie jesteśmy. Za to ja pracowałam w eskorcie karawan. Nazywam się Kasandra Wredna.

Deithe

- Jestem Akim. Poszukujemy doświadczonych wojowników i magów do ochrony naszej... pielgrzymki, ponieważ będziemy podróżować po... eee... trudnym terenie. - Chłopak najwyraźniej nie miał doświadczenia w takich rozmowach. - Najlepiej by było by wasz przedstawiciel porozmawiał z mistrzem Rothem. - Wskazał na mężczyznę o stalowoszarej brodzie, który przyglądał im się bacznie, wyblakłymi oczyma.

Kasandra Wredna

Kasandra ugryzła kawałek udka słuchając chłopaka. Uśmiechnęła się do siebie: "Nawet nie przećwiczył kwestii. W ogóle mu nie powiedzieli, co ma mówić. Amator" - pomyślała dość głośno.

- Usiądź panie spowrotem przy swoich towarzyszach i dokończcie swój posiłek. - powiedziała - My dokończymy swój, a potem się rozmówimy.

Leanna

Leanna wzięła karafkę wina i nalała do obu kieliszków, po czym upiła łyk ze swojego, krzywiąc się lekko na cierpki posmak. Bacznie obserwowała przy tym pielgrzymów znad brzegu kieliszka i od tak, dla zabawy, starała się coś wyczytać z ich umysłów.

Kocur mimo iż z godnością wylazł z torby, to był widać wygłodniały, bo błyskawicznie zjadł podrobione przez Kasandrę mięso i zabrał się do tego, które zamówiła jego pani. Mruczała przy tym głośno i z lubością.

Jurgin

Jurgin zjadł udko popijając piwem i zaczął się bawić pierścieniem. - Kasandro, sam w to nie wierzę, ale jeśli to nie jest głupia bajeczka? Może zasypane miasto istnieje. Jednak proponowałbym, żebyśmy narazie nie wspominali o tym pielgrzymom, wystarczy, że rozpoznają w nas ludzi pustyni.

Kreeth

Kreeth wział napełniony przez Leannę kieliszek i zdjął maskę, ukazując swe oblicze. Wprawne oko zobaczyłoby bliznę przechodzącą po policzku. Druid napił się wina i spojrzał na sałatkę.
- Ogórki, pomidory i jabłka... cóż za mieszanka. - mruknął. Nie zwrócił uwagi na "pielgrzyma" i zaczął jeść sałatkę. - Mamy zamiar zatrudnić się jako eskorta tej... "pielgrzymki"?

Kasandra Wredna

- A mamy jakieś ciekawsze plany? - Kasandra przyglądała się przez chwilę druidowi, potem spojrzała na Kocura, a potem na pielgrzymów - Nie wątpię, że Zasypane Miasto istnieje. Wątpię w resztę tej legendy. - napiła się - Ja bym się z nimi przeszła. Temu chłopakowi nawet nie powiedzieli dokładnie, co ma nam powiedzieć. Nie wydaje mi się, żeby szli do Klasztoru. I bardzo ciekawi mnie, dokąd... Poza tym... całkiem niezła z nas drużyna, nie?

Jurgin

- Caen też potrzebuje ochrony i pewnie znaleźlibyśmy tutaj zajęcie, ale chciałbym chociaż spróbować sprawdzić tą legendę. Zobaczymy jakie mają plany pielgrzymi i wtedy podejmiemy decyzję.

Kreeth

Kreeth dokończył sałatkę i upił kolejny łyk wina.
- Zasypane miasto... i tak tam miałem wyruszyć. - rzekł. - A doskonałej drużyny się nie opuszcza. - ze specjalnym jadem druid wypowiedział "doskonałej".

Deithe

Do Leanny dolatywały tylko bezsensowne strzępki myśli, pochodzące od różnych członków "pielgrzymki" i nie tworzące logicznej całości.
"...Ale...Kamień...Bezpieczne...?...Musimy...Chociaż...Przecież...Nie wiemy...Piaski..."

Kasandra Wredna

Kasandra spojrzała na druida, po czym słodkim głosem powiedziała:
- Jesli moje towarzystwo Panu nie odpowiada, Panie Druidzie, to droga wolna. A jeśli odpowiada, to nie marudź. Do doskonałości brakuje nam tylko barbarzyńcy. A i bez niego zrobiliśmy to, co zrobiliśmy. - wojowniczka wróciła do jedzenia. Bardzo uważny obserwator powiedziałby, że była lekko obrażona.

Leanna

Dziewczyna potrząsnęła lekko głową i dopiła wino. Spojrzała na Kreeth'a i uśmiechnęła się ironicznie na wypowiedziane przez niego słowa o drużynie.
- Dość. - odsunęła Kocurowi sprzed nosa talerz. Ten spojrzał na nią groźnie, a gdy to nie podziałało położył uszy po sobie i popatrzyła na nią wielkimi oczyma. - Dość, mówię, później to ja cię nieść muszę, Baronie, bo sam łaskawie nie trudzisz łap.
Kocur momentalnie zmienił front, usiadł na przeciwko talerza Kasandry i zaczął głośno mruczeć, wyraźnie w jej kierunku.

Leanna w tym czasie przesłała myśl do wojowniczki: "Jaki znasz kamień pośród piasków pustyni? Lub coś, co może być bezpieczne. Aha, i smacznego życzę". W tym momencie uśmiechnęła się.

Gratuluję 1000 posta Smile

D.

Jurgin

- Jeśli nie będziecie już jeść, to może skorzystamy z zaproszenia i się do nich dosiądziemy?

Deithe

Podeszła do nich kelnerka.
- Skończyli już państwo? Należy się 30 sztuk złota. - Uśmiechnęła się promiennie.

Jurgin

Jurgin wyciągnął z sakiewki 35 sztuk złota i podał kelnerce - Dziękujemy - powiedział odwzajemniając uśmiech.

Kreeth

Kreeth spojrzał na wojowniczkę.
- Moja droga Kasandro, ja nie narzekam. - rzekł spokojnie. - Wręcz przeciwnie, jestem wdzięczny losowi za tak wytworne towarzystwo. Przepraszam jeśli cię uraziłem moimi wcześniejszymi słowami. - dolał sobie wina i upił kolejny łyk. - Proponuję porozmawiać z, hmm, "pielgrzymami".

Deithe

- Dziękuję, panu bardzo. - Dziewczyna sprzątnęła monety. (Jurgin traci 35 szt. zł.) - Cieszcie się resztą posiłku, a jakbym jeszcze była do czegoś potrzebna wystarczy zawołać. Potem wszystko sprzątnę. - Skłoniła się i wróciła do kuchni.

Jurgin

Jurgin wstał i podszedł do stołu pielgrzymów, skinął głową w stronę Rotha i powiedział: - Witajcie, nazywam się Jurgin, Akim prosił nas o rozmowę. Podobno poszukujecie ludzi do ochrony, tak więc zamieniamy się w słuch.

Deithe

- Witaj, wojowniku, nazywam się Roth. - Odpowiedział mężczyzna ze stalowoszarą brodą. - Zanim odpowiem, chciałbym wpierw cię, czy też was, bo rozumiem, że mówisz za swoich przyjaciół, o coś zapytać. Uczynisz mi tą uprzejmość?